وکالت‌نامه

کلمه "وکالت‌نامه" در زبان فارسی به معنای نامه‌ای است که به موجب آن یکی از افراد، به شخص دیگری اجازه می‌دهد که به نمایندگی از او در امور قانونی یا رسمی عمل کند. برای نگارش صحیح این کلمه و قواعد مربوط به آن، توجه به نکات زیر ضروری است:

1. هیچ فاصله‌ای بین "وکالت" و "نامه" وجود ندارد: این دو بخش باید به هم بچسبند و به صورت "وکالت‌نامه" نوشته شوند.

2. نکته نگارشی: وقتی این کلمه به عنوان اسم مرکب در جملات استفاده می‌شود، باید از نظر نحوی به درستی در جمله قرار گیرد. برای مثال:

   • "وکیلم، وکالت‌نامه را امضا کرد."
   • "برای انجام این مراحل، به یک وکالت‌نامه نیاز دارید."

3. معنای دقیق: "وکالت‌نامه" به نوعی مدارک قانونی اشاره دارد که در آن، شخص موکل به وکیل یا نماینده خود اختیاراتی را برای انجام امور معین تفویض می‌کند.

4. نوع کلمه: "وکالت‌نامه" یک اسم مرکب است که از دو بخش "وکالت" (اسم) و "نامه" (اسم) تشکیل شده است، لذا می‌توان انتظار داشت که هر دو قسمت معنا و نقش خاصی را در آن ایفا کنند.

5. جمع‌بندی: برای جمع بستن "وکالت‌نامه"، می‌توان از "وکالت‌نامه‌ها" استفاده کرد.

با رعایت این نکات می‌توانید از کلمه "وکالت‌نامه" به درستی در نوشتار خود استفاده کنید.

1. او برای انجام مراحل قانونی، از وکیل خود وکالت‌نامه دریافت کرد.
2. وکالت‌نامه‌ای که او امضا کرده بود، به وکیل اجازه می‌داد تا تصمیمات مالی‌اش را مدیریت کند.
3. در جلسه دادگاه، وکیل با ارائه وکالت‌نامه، اعتبار موکل خود را تأیید کرد.