کلمه "بافت‌شناس" ترکیبی از دو واژه "بافت" و "شناس" است. در نگارش این کلمه و همچنین در استفاده از آن، چند نکته مهم وجود دارد:

1. نوشتار صحیح: کلمه "بافت‌شناس" باید با خط وسط (همزه) نوشته شود تا نشان‌دهنده ترکیب دو واژه باشد.

2. ایجاد واژه‌های جدید: در فارسی، ترکیب واژه‌ها با استفاده از علامت (-) برای ایجاد واژه‌های جدید امر رایجی است. در اینجا "بافت" به معنای ساختار و "شناس" به معنای فردی است که در موضوعی خاص دانش و آگاهی دارد.

3. صرف و نحو: "بافت‌شناس" به عنوان یک اسم معرف، می‌تواند به عنوان فاعل یا مفعول در جملات مختلف به کار رود. مثلاً:

   • "بافت‌شناس‌ها در مطالعه انواع بافت‌ها فعالیت می‌کنند."
   • "او یک بافت‌شناس معتبر است."

4. مفاهیم مرتبط: ممکن است برای این کلمه هم‌معنا یا کلمه‌های مرتبطی نیز وجود داشته باشد، مانند "پاتولوژیست" که در زمینه بافت‌شناسی بیماری‌ها تخصص دارد.

5. توجه به جمع و مفرد: در زمانی که به جمع "بافت‌شناس" اشاره می‌شود، باید به صورت "بافت‌شناسان" نوشته شود.

با رعایت این نکات، می‌توان از کلمه "بافت‌شناس" به درستی و به صورت نگارشی صحیح استفاده کرد.

1. بافت‌شناس‌ها با مطالعه‌ میکروسکوپی بافت‌های بدن، به تشخیص بیماری‌ها کمک می‌کنند.
2. در یک سمینار تخصصی، بافت‌شناس مشهور در مورد جدیدترین روش‌های تشخیص بیماری‌های بافتی صحبت کرد.
3. بافت‌شناس جوان در حال تحقیق بر روی تغییرات سلولی ناشی از عوامل محیطی است.