بنده‌وار

کلمه "بنده‌وار" از دو بخش تشکیل شده است: "بنده" و پسوند "وار". در فارسی، این کلمه به معنای ویژگی یا صفتی که به "بنده" نسبت داده می‌شود، به کار می‌رود و معمولاً به معنای تواضع و فروتنی به کار می‌رود.

قواعد نگارشی مرتبط با "بنده‌وار":

1. نقطه‌گذاری: در متن‌های رسمی و نوشته‌های ادبی، به کار بردن علائم نقطه‌گذاری مناسب اهمیت دارد. مثلاً اگر این کلمه در یک جمله به کار می‌رود، باید در جای مناسب از ویرگول، نقطه و سایر علائم استفاده شود.

2. هم‌نوایی با متن: "بنده‌وار" معمولاً در متون ادبی یا رسمی به کار می‌رود، لذا باید با لحن و سبک نوشته هم‌خوانی داشته باشد.

3. تلفظ و معنای صحیح: توجه به تلفظ صحیح کلمه و استفاده درست از آن در محل مناسب، اهمیت دارد. این کلمه باید به درستی در جمله به کار رود و مفهوم آن به خوبی منتقل شود.

4. استفاده برای توصیف: این کلمه اغلب به عنوان صفت به کار می‌رود و در توصیف رفتار یا ویژگی افراد استفاده می‌شود. به همین دلیل باید همواره با اسم یا فعل مناسب همراه باشد تا مفهوم روشنی داشته باشد.

5. جمله‌بندی: در جمله، بنده‌وار می‌تواند به شیوه‌های مختلف به کار برود. مثلاً: "او بنده‌وار خدمت می‌کند" یا "رفتار او بنده‌وار بود".

مثال‌ها:

• "او با رفتار بنده‌وارش همه را تحت تاثیر قرار داد."
• "ما باید در زندگی خود جنبه‌های بنده‌وار را تقویت کنیم."

پیروی از این قواعد و نکات به شما کمک می‌کند تا از کلمه "بنده‌وار" به درستی در نوشته‌ها و سخنرانی‌های خود استفاده کنید.

1. او بنده‌وار به خدمت دیگران می‌پرداخت و همیشه آماده کمک به نیازمندان بود.
2. رفتار بنده‌وار او در برابر مشکلات زندگی، باعث تحسین اطرافیانش شده بود.
3. معلم کلاس با محبت و بنده‌وار به شاگردانش تدریس می‌کرد و همیشه به سوالات آن‌ها پاسخ می‌داد.