بنده‌نواز

کلمه "بنده‌نواز" به معنای کسی است که نسبت به بندگان یا افراد دیگر محبت و مهربانی دارد. این واژه ترکیبی از دو بخش "بنده" و "نواز" است و به صورت زیر تجزیه می‌شود:

1. بنده: به معنی خدمتگزار یا فردی که تحت ولایت و سرپرستی قرار دارد. در اصطلاح دینی، این واژه به معنای بندگان خدا نیز به کار می‌رود.

2. نواز: به معنی مهرورز یا مهربانی کردن. این واژه به نوعی بیان‌کننده علاقه و محبت است.

قواعد نگارشی:

• کلمه "بنده‌نواز" با همزه (ـ) نوشته می‌شود و در صورت نیاز به تلفظ صحیح، می‌توان از تنوین نیز استفاده کرد.
• وقتی این کلمه در جمله به کار می‌رود، باید به نوعی او را توصیف کرد. مانند: "او یک بنده‌نواز است."
• در نوشتار رسمی، این کلمه باید با رعایت قواعد املایی و نگارشی صحیح به کار رود.

استفاده در جملات:

• "این شخص همیشه به دیگران کمک می‌کند و یک بنده‌نواز واقعی است."
• "در فرهنگ ما بنده‌نواز بودن از ارزش‌های والا به شمار می‌آید."

این نکات می‌تواند به درک بهتر و نگارش صحیح این واژه کمک کند.

البته! در اینجا چند مثال برای کلمه "بنده‌نواز" در جملات مختلف آورده‌ام:

1. با توجه به مهربانی و محبتش، می‌توان او را بنده‌نواز دانست.
2. در این دنیای پرمشغله، تنها بنده‌نواز واقعی می‌تواند دل‌های آزرده را آرام کند.
3. همه به بنده‌نواز خداوند اعتقاد دارند و در مواقع سختی به او پناه می‌برند.
4. بنده‌نواز بودن یک صفت نیکو است که در زندگی اجتماعی بسیار حائز اهمیت است.
5. اگر کسی به نرمی با دیگران برخورد کند، می‌توان او را بنده‌نواز نامید.

امیدوارم این جملات مفید واقع شوند!