کلمه "پژوهش" در زبان فارسی به معنای بررسی، تحقیق و مطالعه عمیق در موضوعات مختلف است. برای استفاده صحیح از این کلمه و رعایت قواعد نگارشی، نکات زیر را مد نظر داشته باشید:

1. نحوه نگارش: کلمه "پژوهش" باید به صورت صحیح و مطابق با اصول املایی فارسی نوشته شود. از نوشتن آن به صورت‌های غیررایج یا اشتباه مانند "پژوهش" با حروف لاتین یا املای متفاوت پرهیز کنید.

2. استفاده از کلمه در جملات:

   • به عنوان اسم: "پژوهش در زمینه علوم انسانی، نتایج قابل توجهی به همراه داشت."
   • به عنوان معیاری برای فعالیت: "پژوهشگران باید دقت لازم را در جمع‌آوری داده‌ها داشته باشند."

3. ترکیب‌ها و معانی مرتبط:

   • "پژوهش علمی": تحقیق و بررسی در زمینه‌های علمی.
   • "پژوهش میدانی": تحقیقی که در دنیای واقعی و در محیط‌های واقعی انجام می‌شود.
   • "پژوهشگر": فردی که در زمینه‌های علمی یا تحقیقی فعالیت می‌کند.

4. آوردن جملات و مثال‌های مناسب:

   • "پژوهش‌های این دانشگاه در سطح بین‌المللی شناخته شده است."
   • "پژوهش در زمینه تغییرات اقلیمی نیازمند همکاری بین‌المللی است."

5. دقت در نوشتار و نثر: هنگام نگارش متون علمی یا پژوهشی، سعی کنید از نثر رسمی و دقیق استفاده کنید و از به کار بردن کلمات و عبارات غیررسمی بپرهیزید.

6. قواعد نگارشی: هنگام استفاده از کلمه "پژوهش"، به قواعد نگارشی مانند فاصله‌گذاری، نقطه‌گذاری و ساختار جملات توجه کنید.

با رعایت این نکات، می‌توانید کلمه "پژوهش" را به‌درستی و به صورت مؤثری در نگارش خود به کار ببرید.

البته! در زیر چند مثال برای کلمه "پژوهش" در جملات مختلف آورده شده است:

1. تیم پژوهش دانشگاه با هدف بررسی تأثیر تغییرات اقلیمی بر منابع آبی کشور اقدام به تحقیق کرده است.
2. پایان‌نامه من بر روی پژوهش‌های علمی در زمینه داروهای گیاهی تمرکز دارد.
3. نتیجه‌های پژوهش اخیر نشان‌دهنده‌ی افزایش آگاهی عمومی درباره‌ی سلامت روان است.
4. پژوهشگران امیدوارند که نتایج این پروژه به بهبود کیفیت زندگی بیماران کمک کند.
5. ما برای انجام پژوهش‌های میدانی به همکاری با کارشناسان محلی نیاز داریم.

امیدوارم این جملات به شما کمک کند!