کلمه "پژوهش‌خواه" از دو بخش "پژوهش" و "خواه" تشکیل شده است. در اینجا به بررسی برخی از قواعد فارسی و نگارشی مرتبط با این کلمه می‌پردازیم:

1. ترکیب‌های مرکب: "پژوهش‌خواه" یک ترکیب مرکب است که برای نشان دادن شخصی که به پژوهش علاقه‌مند است یا خواهان پژوهش است، به کار می‌رود. در فارسی، این نوع ترکیب‌ها معمولاً با یک خط تیره "‌" بین دو جزء نوشته می‌شوند.

2. رایج بودن اصطلاح: این کلمه به طور کلی در متون علمی و پژوهشی کاربرد دارد و باید در متون غیررسمی یا محاوره‌ای استفاده نشود.

3. نحوه نوشتن: همواره این کلمه به صورت "پژوهش‌خواه" نوشته می‌شود و از نوشتن آن به صورت "پژوهشخواه" یا "پژوهش خواه" باید پرهیز کرد.

4. نقش نحوی: این واژه معمولاً به عنوان صفت فاعلی در جملات استفاده می‌شود و می‌تواند به عنوان فاعل، مفعول یا complement قرار بگیرد.

5. استفاده صحیح در جملات: در جملاتی که به پژوهش و تحقیق اشاره دارند، می‌توان از این واژه برای توصیف افراد استفاده کرد؛ به عنوان مثال: "او یک پژوهش‌خواه جدی است."

با رعایت این نکات، می‌توانید کلمه "پژوهش‌خواه" را به درستی در متون خود به کار ببرید.

1. پژوهش‌خواهی از ویژگی‌های بارز دانشجویان مقطع دکتری است که به دنبال کشف حقیقت و گسترش علم هستند.
2. در کنفرانس سالانه، پژوهش‌خواهانی از دانشگاه‌های مختلف به ارائه نتایج تحقیقات خود پرداختند و تجربیاتشان را به اشتراک گذاشتند.
3. برای موفقیت در دنیای علم، پژوهش‌خواهی و جستجوی مداوم برای اطلاعات جدید ضروری است.