کلمه "تهران" به عنوان نام یک مکان خاص (پایتخت ایران) در زبان فارسی، قواعد خاصی را به همراه دارد. در ادامه به چند نکته نگارشی و دستوری مربوط به این کلمه اشاره می‌کنم:

1. حروف بزرگ و کوچک: "تهران" همیشه باید با حرف بزرگ نوشته شود، زیرا نام خاص است. به عنوان مثال: "من به تهران سفر کردم."

2. حالت جمع: کلمه "تهران" به حالت جمع نمی‌رود، اما اگر بخواهید به شهرستان‌ها یا مناطق مختلف تهران اشاره کنید، می‌توانید از عبارات مانند "شهرهای تهران" یا "محله‌های تهران" استفاده کنید.

3. نقش در جمله: تهران می‌تواند به عنوان فاعل، مفعول یا سایر نقش‌های نحوی در جمله‌ی فارسی به کار رود. به عنوان مثال:

   • فاعل: "تهران شهر زیبایی است."
   • مفعول: "من به تهران رفتم."

4. حروف اضافه: هنگام استفاده از حروف اضافه، باید به صورت زیر عمل کرد:

   • "در تهران": "من در تهران زندگی می‌کنم."
   • "به تهران": "من به تهران سفر کردم."
   • "از تهران": "او از تهران برگشت."
5. قید: گاهی اوقات می‌توانید از تهران به عنوان قید در جملات استفاده کنید:
   • "تهران با ترافیک معضلی روبرو است."

با رعایت این نکات می‌توانید به درستی و به زیبایی از کلمه "تهران" در نوشتار خود استفاده کنید.

البته! در اینجا چند مثال برای کلمه "تهران" در جمله آورده شده است:

1. تهران پایتخت ایران است و یکی از بزرگترین شهرهای خاورمیانه به شمار می‌آید.
2. من هر سال در تابستان به تهران سفر می‌کنم تا از جاذبه‌های فرهنگی آن دیدن کنم.
3. تهران به دلیل تنوع فرهنگی و تاریخی‌اش دارای رستوران‌های بسیاری است که غذاهای مختلف ارائه می‌دهند.
4. در تهران، باغ موزه‌ها و پارک‌های زیادی وجود دارد که برای تفریح مناسب هستند.
5. امروز در تهران هوای بارانی داریم و بسیاری از مردم چتر به دست گرفتند.

اگر سؤال دیگری دارید یا به کمک بیشتری نیاز دارید، لطفاً بفرمایید!