کلمه "جلق زدن" در زبان فارسی به معنای خودارضایی است و به همین دلیل، استفاده از آن در متون رسمی و ادبی معمولاً نامناسب محسوب می‌شود. با این حال، اگر بخواهیم درباره قواعد نگارشی و استفاده از این کلمه صحبت کنیم، به چند نکته توجه می‌کنیم:

1. استفاده در متن: از این کلمه باید به صورت غیررسمی و در مکالمات دوستانه یا در متن‌های پرمحتوا و غیررسمی استفاده شود. در متون علمی، دانشگاهی یا رسانه‌های رسمی، به دلیل ناپسند بودن و تابو بودن موضوع، بهتر است از زبان مناسب‌تری استفاده شود.

2. قواعد دستوری: در جمله‌سازی با «جلق زدن»، این کلمه به عنوان یک فعل به کار می‌رود. به عنوان مثال: "او جلق می‌زند." یا "این عمل نادرست است."

3. زبان مناسب: در نگارش‌های عمومی، می‌توان از عبارات و واژه‌های دیگر برای اشاره به مفاهیم مرتبط استفاده کرد که نه تنها محترمانه‌تر است بلکه می‌تواند از نظر اجتماعی نیز قابل قبول‌تر باشد.

4. اجتناب از توهین: در هر حال، باید توجه داشت که استفاده از این کلمه در مقیاس عمومی ممکن است به توهین یا بی‌احترامی تعبیر شود و بهتر است در مواقع خاص و با احتیاط استفاده شود.

با رعایت این نکات، می‌توان در زبان فارسی به طور مؤدبانه درباره موضوعات حساس بحث کرد.