جیب خالی

کلمه "جیب خالی" در زبان فارسی به معنای نداشتن پول یا منابع مالی است و می‌توان آن را به‌صورت زیر تحلیل کرد:

1. ترکیب کلمات: "جیب" (اسم) و "خالی" (صفت).

   • "جیب" به معنای محلی برای نگهداری اشیاء، به‌ویژه پول و اشیاء ارزشمند است.
   • "خالی" به معنای بدون محتوا یا فاقد چیزی است.

2. ساختار جملات:

   • معمولاً در جملات به‌عنوان مفعول یا جزء توصیفی مورد استفاده قرار می‌گیرد. مثلاً: «او همیشه جیب خالی دارد».

3. قواعد نگارشی:

   • واژه "جیب" با حرف جیم (ج) آغاز می‌شود و با "ب" به پایان می‌رسد.
   • صفت "خالی" باید به‌درستی با اسم "جیب" همنشینی داشته باشد و معمولاً بدون هیچ تغییر خاصی به کار می‌رود.
   • اگر قرار است این عبارت در یک متن به کار رود، باید به مواردی نظیر جمله‌بندی مناسب، نشانه‌های نگارشی و انطباق با قاعده‌های گرامری (مثل عدم استفاده از آن در مواقعی که جزء نفي محسوب می‌شود) توجه شود.
4. استفاده در عبارات:
   • "من در این ماه جیب خالی دارم."
   • "بعد از خرید، جیب خالی‌ام را احساس کردم."

توجه به این نکات می‌تواند به بهبود نوشتار و فهم بهتر جمله‌های حاوی این عبارت کمک کند.