کلمه "خود داف پندار" به عنوان یک ترکیب ممکن است به معنای فردی باشد که خود را به‌طور غیرواقعی زیبا یا جذاب می‌پندارد. برای نگارش صحیح این کلمه و رعایت قواعد فارسی و نگارشی، می‌توان به نکات زیر توجه کرد:

1. جداسازی واژه‌ها: در فارسی، برای ترکیب‌هایی که به توصیف یک ویژگی تعلق دارند، معمولاً از فاصله استفاده می‌شود. بنابراین "خود داف پندار" به دو یا چند واژه اصلی که مفهوم خاصی را ایجاد می‌کنند تقسیم می‌شود.

2. استفاده از ویرگول: در نگارش، اگر بخواهید این واژه را در متنی توصیفی به کار ببرید، می‌توانید از ویرگول برای جدا کردن واژه‌ها و ایجاد تأکید استفاده کنید: "خود، داف، پندار".

3. رعایت قواعد دستوری: هنگام استفاده از این ترکیب در جملات، لازم است به ساختار دستوری جمله توجه شود تا ترکیب به‌شکل صحیح و روانی بیان شود.

4. رعایت املایی: اطمینان حاصل کنید که هر کلمه به درستی نوشته شده و قواعد املایی رعایت شده است.

5. انتخاب زمان و لحن مناسب: در استفاده از چنین ترکیب‌هایی در متون رسمی یا غیررسمی، لحن و زمان مناسب را انتخاب کنید تا معنا و مفهوم به درستی منتقل شود.

به طور کلی، ترکیب "خود داف پندار" ممکن است در فضای غیررسمی مورد استفاده قرار گیرد و نیاز به توجه به لحن و زمینه گفتگو دارد.