در فارسی، "خود شاخ پندار" به معنای خودراستی یا خودمحوری است که به طور خاص در انتقاد از افرادی به کار می‌رود که به خود به شکلی غیرواقعی و اغراق‌آمیز می‌نگرند. برای نگارش صحیح و اصولی این ترکیب، می‌توان به نکات زیر توجه کرد:

1. سازگاری واژگان: "خود" و "شاخ پندار" باید به صورت صحیح و بر اساس معنی و وجهه هر کلمه در کنار هم استفاده شوند.

2. نقطه‌گذاری: در صورتی که از این عبارت در میان جملات دیگر استفاده می‌شود، باید به نشانه‌های نگارشی مثل ویرگول یا نقطه توجه کرد.

3. فعل و ساختار جملات: در جملاتی که از این ترکیب استفاده می‌شود، باید به تطابق فعل با فاعل و مفعول توجه کرد.

4. نوشتار رسمی یا غیررسمی: بسته به نوع متنی که می‌نویسید (مثلاً رسمی یا غیررسمی)، ممکن است بخواهید این ترکیب را به روش‌های متفاوتی بیان کنید.

5. تنوع در بیان: می‌توانید این ترکیب را به شکل‌های مختلفی در جملات خود استفاده کنید تا از تکرار جلوگیری کنید.

به عنوان مثال:

• او در گفتار خود شاخ پندار است.
• خود شاخ پندار بودن به معنای نادیده‌گرفتن واقعیت‌هاست.

توجه به این نکات به شما کمک می‌کند تا از این ترکیب به‌درستی و به شکل مؤثری در نوشتار خود استفاده کنید.