کلمه "خدا بیشی" در زبان فارسی به معنای "خداوند" یا "خدا" است و در حقیقت یک ترکیب است. در نگارش و استفاده از این ترکیب، باید به نکات زیر توجه کرد:

1. چیدمان کلمات: در نگارش این اصطلاح، "خدا" به عنوان اسم و "بیشی" به عنوان صفت می‌باشد. بنابراین، "خدا بیشی" به معنای "خداوند بزرگ" یا "خدای بزرگ" است.

2. استفاده از قواعد زبان فارسی: در جملات به زبان فارسی، معمولاً اسم (خدا) قبل از صفت (بیشی) می‌آید. برای مثال: "خدا بیشی همه جا حاضر است."

3. ارجاع به مفهوم در متن: در نوشتارهای ادبی و جدی، ممکن است نیاز باشد تا مفهوم ترکیب به روشنایی بیان شود، بنابراین می‌توان به توضیحات بیشتری در مورد "خدا بیشی" اشاره کرد.

4. نکات نگارشی: همیشه باید به قواعد نگارشی توجه کرد، از جمله استفاده از ویرگول‌ و نقطه‌گذاری مناسب در جملات. مثلاً: "خدا بیشی، رحمت بی‌پایانی دارد."

در نهایت، استفاده صحیح از این اصطلاح همواره به زمینه و بافتی که در آن قرار می‌گیرد بستگی دارد.