کلمه "بی‌خایه" به عنوان یک اصطلاح عامیانه در زبان فارسی به معنای "بیدار" یا "بی‌حال" استفاده می‌شود و معمولاً در محاورت و گفت و گوهای غیررسمی به کار می‌رود. با این حال، این کلمه به دلیل ماهیت عامیانه و غیررسمی‌اش، در نوشتار رسمی یا متون ادبی کمتر مورد استفاده قرار می‌گیرد.

نکات نگارشی و قواعد مربوط به کلمه "بی‌خایه":

1. نوشتن با فاصله: کلمه باید بدون فاصله نوشته شود. به عنوان مثال، "بیخایه" نادرست است و باید "بی‌خایه" نوشته شود.

2. استفاده از خط تیره: خط تیره در این کلمه نشان‌دهنده پیوستگی بی‌ و خایه است.

3. هدف استفاده: این کلمه عمدتاً در مکالمات غیررسمی و بین دوستان و آشنایان به کار می‌رود و ممکن است در برخی از فرهنگ‌ها یا مناطق معنای خاص یا نامناسبی داشته باشد.

4. تنوع معنایی: توجه داشته باشید که این کلمه در بعضی بسترها ممکن است به معنای توهین‌آمیز نیز به کار رود، بنابراین استفاده از آن باید با احتیاط باشد.

در نهایت، زبان فارسی به تنوع و تغییرات معنایی و زبانی خود شناخته می‌شود، بنابراین همواره بهتر است با توجه به context و مخاطب، از کلمات مناسب استفاده شود.