عبارت "بده بالا تف کن بیرون!" شامل تعدادی نکته نگارشی و دستوری است که می‌تواند مورد بررسی قرار گیرد:

1. فعل‌ها: در این جمله، فعل‌ها به صورت امری (بده، تف کن) آمده‌اند. این نوع جملات معمولاً در مکالمات غیررسمی و دوستانه به کار می‌روند.

2. نظم جملات: در زبان فارسی، ترتیب کلمات می‌تواند تأثیر زیادی بر معنی و تأکید جمله داشته باشد. در این جمله، ساختار به گونه‌ای است که همگی مرتبط با یک عمل هستند، و گفته می‌شود که فرد باید هم عمل «بده» و هم عمل «تف کردن» را انجام دهد.

3. علامت نگارشی: اگر این جمله در متنی رسمی‌تر قرار گیرد، ممکن است نیاز به نقطه و یا ویرگول برای جدا کردن بخش‌ها داشته باشد، مثلاً: "بده؛ بالا تف کن بیرون!"، اما این به شدت به سبک و ساختار متن بستگی دارد.

4. جزئیات معنایی: این جمله به طور عامیانه بیان شده و به نظر می‌رسد که به شخصی دستور می‌دهد تا چیزی را بالا بدهد و سپس با عمل تف کردن، آن را خارج کند.

5. زبان غیررسمی: به طور کلی، این نوع عبارات بیشتر در زبان محاوره‌ای و غیررسمی استفاده می‌شوند و ممکن است در نوشتار رسمی مناسب نباشند.

اگر سؤال خاصی دارید یا نیاز به توضیحات بیشتری هستید، خوشحال می‌شوم کمک کنم.