نوشتن نام «حسین بن علی» در زبان فارسی دارای قواعد خاصی است. در زیر به برخی از این قواعد نگارشی اشاره می‌کنم:

1. استفاده از حرف «بن»: در نام‌گذاری، معمولاً از حرف «بن» برای نشان دادن نسبت استفاده می‌شود. به همین دلیل، «بن» باید با حروف کوچک نوشته شود و تنها در ابتدای جمله، با حرف بزرگ نوشته می‌شود.

2. فاصله‌گذاری: بین نام و نام پدر (حسین و علی) باید یک فاصله وجود داشته باشد.

3. رسم‌الخط: در نوشتن، نام «حسین بن علی» باید به درستی و با توجه به قواعد زبان فارسی نوشته شود. به‌عنوان‌مثال، این نام به صورت «حسین بن علی» نوشته می‌شود.

4. استفاده از نشانه‌های نگارشی: در متون غیررسمی ممکن است بخواهید نام را با یک علامت خاص مشخص کنید، اما در متون رسمی و علمی، از نوشتن نام به صورت ساده و صحیح پیروی کنید.

5. توجه به رسم‌الخط و شیوه‌نامه‌ها: بسته به سیاق متن، ممکن است در نوشتن نام‌ها، بخواهید از شیوۀ خاصی پیروی کنید که در آن رسم‌الخط مسائل مانند املای صحیح، نوشتن با فاصله مناسب و استفاده از علائم نگارشی صحیح را شامل می‌شود.

به طور خلاصه، نوشتن «حسین بن علی» به‌عنوان یک ترکیب نام و نسبت باید به‌صورت صحیح و با رعایت قواعد نگارشی انجام شود.