عبارت «زر خوردن» به معنای فریب خوردن یا به نوعی گول خوردن است. در تجزیه و تحلیل این عبارت از نظر قواعد فارسی و نگارشی، می‌توان به نکات زیر اشاره کرد:

1. معنی: در زبان فارسی، «زر» به معنای طلا است و «خوردن» در این ترکیب، به معنای پذیرش یا قبول کردن است. بنابراین، «زر خوردن» به معنای فریب خوردن یا اغفال شدن به کار می‌رود.

2. ساختار نحوی: این عبارت از یک اسم و یک فعل تشکیل شده است. "زر" به عنوان اسم مفعول و "خوردن" به عنوان فعل مشخص‌کننده عمل است.

3. قواعد نگارشی: زمانی که این عبارت در جمله‌ای به کار می‌رود، باید به لحاظ نگارشی و نحوی با سایر اجزای جمله هماهنگ باشد. به عنوان مثال:

   • «او به راحتی زر خورد.»
   • «در این معامله، بسیاری زر خوردند.»

4. سیاق و کاربرد: استفاده از این اصطلاح معمولاً در زمینه‌های غیررسمی و محاوره‌ای رایج است و ممکن است در نوشته‌های ادبی یا شعرها نیز به کار رود.

5. توجه به زبان معیار: در نوشتار رسمی و ادبیات، ممکن است از بیان‌های دیگری مانند «فریب خوردن» یا «گول خوردن» استفاده شود تا از زبان معمولی خارج نشود.

با توجه به این نکات، می‌توان به کارکرد و تنوع معنا و استفاده از عبارت «زر خوردن» در زبان فارسی توجه کرد.