زنده بودی

کلمه «زنده بودی» از دو بخش تشکیل شده است:

1. زنده: این کلمه به معنای حیات و زندگی است.
2. بودی: شکل گذشته‌ی فاعل «بودن» است و به معنای وجود داشتن در زمان گذشته می‌باشد.

قواعد و نکات نگارشی مربوط به «زنده بودی»:

1. فعل بودن: این فعل یکی از افعال بی‌حالت و است و به حالت زمان گذشته اشاره دارد.
2. تطابق در زمان: وقتی از «زنده بودی» استفاده می‌شود، به معنای آن است که شخصی در یک زمان گذشته زنده بوده است. این جمله می‌تواند به توصیف وضعیت یا حالتی در یک مقطع تاریخی اشاره کند.
3. نحوه استفاده: این ترکیب معمولاً در جملات توصیفی و ادبی به کار می‌رود. به‌عنوان مثال: «او زنده بودی زمانی که جنگ شروع شد.»

نمونه‌های جملات:

• «تو زنده بودی که هنوز دنیا این‌گونه نبود.»
• «در آن زمان، او زنده بودی و به ما کمک می‌کرد.»

در نهایت، استفاده از «زنده بودی» در نوشتار می‌تواند به تنوع بیان و غنای ادبی متن کمک کند.