کلمه "اثیری" یک صفت در زبان فارسی است که به معنای "مربوط به اتر" یا "مرتبط با فضا" یا "نازک و لطیف" به کار می‌رود. در زیر به برخی از نکات نگارشی و دستوری مربوط به این کلمه اشاره می‌کنم:

1. استفاده در جملات:

   • "صدای او مانند نغمه‌ای اثیری در فضا پیچید."
   • "این تصویر دارای رنگ‌های اثیری است که حس آرامش را منتقل می‌کند."

2. ترکیب با اسم‌ها:

   • "نغمه اثیری"، "حضور اثیری"، "احساس اثیری"

3. نحو:

   • کلمه "اثیری" به عنوان صفت می‌تواند قبل یا بعد از اسم قرار بگیرد، مثلاً:
     • "موسیقی اثیری" و "اثیری موسیقی"

4. صرف و نحو:

   • "اثیری" به هیچ وجه تغییر شکل نمی‌دهد و به صورت ثابت باقی می‌ماند.

5. توجه به نوع متن:

   • در متون ادبی و شاعرانه، احتمال استفاده از این کلمه بیشتر است تا متون علمی یا رسمی.
6. نقطه و کاما:
   • اگر "اثیری" در یک مجموعه اطلاعات قرار گیرد، باید توجه داشت که به درستی از کاما و نقطه استفاده شود.

امیدوارم این نکات به شما کمک کند! اگر سوال خاصی در مورد استفاده یا نگارش این کلمه دارید، خوشحال می‌شوم که بیشتر توضیح دهم.

1. صدای موسیقی اثیری در فضا پیچیده بود و حس آرامش را به همه منتقل می‌کرد.
2. مناظر طبیعی در آن جنگل به قدری زیبا و اثیری بودند که انگار از دنیای دیگری آمده‌اند.
3. نقاشی‌های او دارای رنگ‌ها و طرح‌های اثیری بودند که بیننده را به دنیای خیال می‌برد.