کلمه "احاله دادن" به معنی ارجاع یا واگذار کردن یک موضوع، مسئله یا کار به فرد یا نهادی دیگر است. در زبان فارسی، استفاده و نگارش این کلمه اصول خاصی دارد که به برخی از آن‌ها اشاره می‌شود:

1. نقش واژه: "احاله دادن" یک فعل ترکیبی است که می‌تواند به عنوان فعل اصلی در جملات استفاده شود. به عنوان مثال: "او مشکل را به رئیس احاله داد."

2. قاعده‌ی فعل‌ساز: در فارسی، هنگامی که از "دادن" و یک واژه‌ی دیگر استفاده می‌شود، باید توجه کرد که قیدها و صفات می‌توانند قبل یا بعد از آن بیایند. به عنوان مثال: "او به راحتی مشکل را احاله داد."

3. همگونی از نظر زمان: در جملات، زمان فعل باید با موضوع و سایر جملات همخوانی داشته باشد. برای مثال: "اگر مشکل را به او احاله دهیم، ممکن است به زودی حل شود."

4. استفاده از حرف اضافه: معمولاً بعد از "احاله دادن" از حرف اضافه "به" استفاده می‌شود تا نشان دهد که موضوع به چه کسی یا نهادی واگذار شده است. به عنوان مثال: "او قضیه را به وکیل احاله داد."

5. جملات توصیفی: می‌توان از "احاله دادن" در جملات توصیفی یا توجیهی نیز استفاده کرد. مانند: "احاله دادن این کار به کارشناسان، بهترین راه‌حل است."

به طور کلی، "احاله دادن" در متون رسمی و غیررسمی مورد استفاده قرار می‌گیرد و قواعد نحوی آن باید با ساختار کلی زبان فارسی همخوانی داشته باشد.