در زبان فارسی، برای استفاده از کلمه "طب سنتی" و نگارش صحیح آن، چند نکته مهم وجود دارد:

1. جدا نویسی: "طب سنتی" یک ترکیب است که بهتر است به صورت جدا نوشته شود. بنابراین، نگارش آن به صورت "طب سنتی" صحیح است.

2. استفاده از حرف بزرگ: در متن‌های رسمی، برای عنوان‌ها و نام‌های خاص، برخی نویسندگان از حرف بزرگ در ابتدای کلمات استفاده می‌کنند، اما در این مورد "طب سنتی" به عنوان یک اصطلاح عمومی شناخته می‌شود و نیازی به حروف بزرگ ندارد.

3. نکته نگارشی: در صورتی که در یک جمله از این عبارت استفاده می‌کنید، باید مطمئن شوید که ساختار جمله صحیح باشد. به عنوان مثال:

   • "طب سنتی بر پایه تجربه‌ها و دانش قدیمی بنا شده است."
   • "بسیاری از مردم به طب سنتی به عنوان یک گزینه درمانی نگاه می‌کنند."

4. نقطه‌گذاری: اگر "طب سنتی" در وسط جمله قرار دارد، باید توجه داشته باشید که علائم نگارشی قبل و بعد از آن درست استفاده شوند.

5. غلط‌های متداول: از نگارش‌های نادرستی مانند "طب سنتیی" یا "طب سنتی" (با فاصله) پرهیز کنید.

با رعایت این نکات، می‌توانید به خوبی از عبارت "طب سنتی" در نوشتار فارسی خود استفاده کنید.