کلمه "کامل" در زبان فارسی به چند شکل مختلف می‌تواند به کار رود و قواعد نگارشی و دستوری خاصی دارد. در اینجا به برخی از این قواعد اشاره می‌کنیم:

1. نقش‌های کلمه:

   • "کامل" می‌تواند به عنوان صفت به کار رود، به معنای "تمام" یا "بی‌نقص". به عنوان مثال: "این پروژه کاملاً کامل است."
   • همچنین می‌تواند به عنوان قید هم کاربرد داشته باشد: "او درس را کامل خواند."

2. موضع استفاده:

   • در جملات، صفت "کامل" معمولاً قبل از اسم مورد نظر قرار می‌گیرد: "کتاب کامل".
   • همچنین می‌تواند با حرف اضافه "به" نیز به کار رود: "کامل به نیازهای او پاسخ داد."

3. نوشتار صحیح:

   • "کامل" همیشه باید به صورت صحیح نوشته شود و توجه به حروف کوچک و بزرگ در شروع جمله ضروری است.
   • توجه داشته باشید که در نوشتار رسمی، از کلمات و اصطلاحات درست و دقیق استفاده شود.

4. قواعد مربوط به نعت:

   • اگر "کامل" به عنوان صفت به کار رود، باید از نظر جنس و تعداد با اسم هماهنگ باشد. به عنوان مثال:
     • "کتاب‌های کامل" (کتاب‌ها جمع و صفت نیز باید جمع باشد).
     • "این کتاب کامل است" (در اینجا «کتاب» مفرد است و صفت نیز مفرد خواهد بود).
5. حروف اضافه:
   • می‌توان از "کامل" در ترکیب با حروف اضافه مختلف نیز استفاده کرد: مثل "کامل از"، "کامل برای"، و غیره.
   • به عنوان مثال: "این گزارش کامل برای جلسه است."

در نهایت، برای نوشتار و گفتار رسمی و ادبی، رعایت نکات نگارشی و دستوری بسیار مهم است.

1. پس از ماه‌ها تلاش، او پروژه‌اش را به طور کامل تحویل داد.
2. کتاب‌های مورد علاقه‌ام را به طور کامل مطالعه کرده‌ام و از داستان‌هایشان لذت بردم.
3. برای برگزاری یک میهمانی کامل، به انتخاب غذاها و دکوراسیون توجه ویژه‌ای کردم.