کتاب عوبدیا

معنی کلمه کتاب عوبدیا

معنی واژه کتاب عوبدیا

معنیکتاب عوبدیا یکی از کتاب‌های کتاب مقدس عبری(برای مسیحیان عهد عتیق و برای یهودیان تنخ) است که در تقسیمات جزو پیامبران کهین به شمار می‌رود و با داشتن یک باب و ۲۱ آیه کوتاه‌ترین کتاب عهد عتیق به شمار می‌رود

در یهودیت و مسیحیت نویسنده این کتاب عوبدیا تصور می‌شود که در لغت به معنی «بنده یهوه» است. محتوای آن درباره پیش‌بینی عقوبت هولناک برای قوم ادوم است که به کمک دیگر قوم‌ها درصدد از بین بردن قوم خدا (بنی‌اسرائیل) هستند.

منابع

↑ Nelsons Compact Illustrated Bible Dictionary, Thomas Nelson Publishers, 1978, p. 191, ISBN 0-8407-5636-4
↑ قاموس کتاب مقدس نوشه جیمز هاکس صفحه ۶۲۳
↑ کتاب مقدس، عهد عتیق کتاب عوبدیا
Wikipedia contributors, "Book of Obadiah," Wikipedia, The Free Encyclopedia, (accessed August 23, 2011).
پیوند به بیرون

متن انگلیسی با نوشته‌های راشی

ن • ب • و
کتاب‌های مقدس
تقسیمات اصلی
عهد عتیق
(قانون اول)
پیدایش • خروج • لاویان • اعداد • تثنیه • یوشع • داوران • روت • ساموئیل اول-دوم • پادشاهان اول-دوم • تواریخ اول-دوم • عزرا • نحمیا • استر • ایوب • مزامیر • امثال سلیمان • جامعه • غزل غزل‌ها • اشعیا • ارمیا • مراثی • حزقیال • دانیال • هوشع • یوئیل • عاموس • عوبدیا • یونس • میکاه • ناحوم • حبقوق • صفنیا • حجی • زکریا • ملاکی
قانون ثانی
و
اسفار مشکوک
کاتولیک، ارتدوکس
طوبیا · یهودیت · افزوده‌ها به استر · مکابیان اول · مکابیان دوم · خرد سلیمان · سیراخ · باروخ و نامه ارمیا · افزوده‌ها به دانیال (سوزان، سرود سه کودک، بل و اژدها)
ارتدوکس
اسدراس اول · اسدراس دوم · دعای منسّه · مزمور ۱۵۱ · مکابیان سوم · مکابیان چهارم · کتاب غزل‌ها
ارتدوکس اتیوپی
خنوخ · پنجاهه‌ها · مقابیان یکم تا سوم · تتمه باروخ
عهد جدید
متی • مرقس • لوقا • یوحنا • اعمال رسولان • رومیان • اول قرنتیان • دوم قرنتیان • غلاطیان • افسسیان • فیلیپیان • کولسیان • اول تسالونیکیان • دوم تسالونیکیان • اول تیموتاوس • دوم تیموتاوس • تیتوس • فیلیمون • عبرانیان • یعقوب • اول پطرس • دوم پطرس • اول یوحنا • دوم یوحنا • سوم یوحنا • یهودا • مکاشفه
متون قانون
قانون ثانی · اسفار مشکوک
دیگر تقسیمات
پنج‌گانه‌ها · پیامبر مِهین و پیامبر کهین · انجیل‌ها (هم‌نوا) · نامه‌های (پولسی، یوحنایی، شبانی، کاتولیکی)
دست‌نوشته‌ها
هفتادگانی · پنج‌گانهٔ سامری · طومارهای دریای مرده · تَرگُم · دیاتسارون · سینائیه · متن موراتوری · پشیتا · انجیل لاتین قدیم · متن مسوره‌ای
رده‌های صفحه: پیامبران کهین تنخ عهد عتیق کتاب‌های هزاره اول پیش از میلاد

قس عربی

سفر عوبدیا هو أحد اسفار التناخ والعهد القدیم.
هذه بذرة مقالة عن موضوع دینی أو کهنوتی تحتاج للنمو والتحسین، ساهم فی إثرائها بالمشارکة فی تحریرها.
هذه بذرة مقالة عن المسیحیة تحتاج للنمو والتحسین، فساهم فی إثرائها بالمشارکة فی تحریرها.
أسفار العهد القدیم

التوراة: التکوین - الخروج - اللاویین - العدد - التثنیة
الأنبیاء: یشوع - القضاة - صموئیل الأول - صموئیل الثانی - الملوک الأول - الملوک الثانی - إشعیا - إرمیا - حزقیال الأنبیاء الصغار: هوشع - یوئیل - عاموس - عوبدیا - یونان - میخا - ناحوم - حبقوق - صفنیا - حجی - زکریا - ملاخی
الکتابات: المزامیر - الأمثال - أیوب - نشید الأنشاد - راعوث - مراثی إرمیا - الجامعة - أستیر - دانیال - عزرا - نحمیا - أخبار الأیام الأول - أخبار الأیام الثانی
تصنیفان: العهد القدیم تناخ

قس عبری


עובדיה הוא שם הספר הקצר ביותר בתנ"ך, הקרוי כשם הנביא הבא בכותרת הספר. הספר כולל פרק אחד ובו 21 פסוקים. זהו הספר הרביעי בתרי עשר, אחרי הושע, יואל ועמוס. הוא סודר במקום זה כנראה בגלל שנבואתו, העוסקת באדום, משלימה את נבואתו האחרונה של עמוס, ספר עובדיה נקרא בהפטרה של פרשת וישלח.
תוכן עניינים
זמנו

בנבואה נזכר רק שמו של הנביא - עובדיה - ותו לא. נתון זה לא יכול לעזור לנו, כיוון שיש במקרא רבים שנקראים בשם זה ובתקופות שונות.
בחז"ל (סנהדרין לט) יש דעה שעובדיה הנביא הוא "עובדיהו אשר על הבית" המוכר לנו מימי אחאב, שמסופר עליו שהיה בקשר עם בני הנביאים. וכן תרגום השבעים ויוסף בן מתתיהו מתייחסים אליו כנביא. האבן עזרא דחה סברה זו, וקבע כי אין דרך לדעת דורו.
בדורות האחרונים טענו חוקרים אחדים, שעובדיה ניבא לאחר חורבן בית המקדש הראשון, מפני שהוא מאשים את אדום בהתנכלות ליהודה בשעה שזו הובסה, נשבתה ונחרבה. בתקופה זו ברור שאדום סייעו לחורבן יהודה, אולם הפסוקים יכולים להתפרש גם על תקופות אחרות, כיוון שאין ציון מדויק של האויבים ורמת החורבן. ישנן קביעות נוספות לגבי זמנה של נבואת עובדיה, והן שונות זו מזו עד כדי פער של חמש מאות שנים ויותר ביניהן.
תוכנו של הספר

הספר מהווה נבואה אחת המתחלקת לשלושה חלקים:
א-ט: נבואה על חורבן אדום, בניגוד ליהירותם. הנביא מספר שה קרא למלחמה כנגד אדום והיא תחרב גם "אִם-תַּגְבִּיהַּ כַּנֶּשֶׁר וְאִם-בֵּין כּוֹכָבִים" (פס ד).
י-יד: תוכחה לאדום על יחסם לממלכת יהודה בעת צרתם. אנשי אדום ייענשו על שלא סייעו ליהודה במלחמתם, ולא זו בלבד אלא שצחקו ושמחו לאידם ובסופו של דבר אף הצטרפו למנצחים ופגעו בשרידים האחרונים.
טו-כא: תיאור "יום ה" הכולל ישועה לעם ישראל וחורבן לאדום. הנביא אומר לאדום "כַּאֲשֶׁר עָשִׂיתָ יֵעָשֶׂה לָּךְ" (פסוק טו), האדומים יובסו על ידי ישראל עד שלא יישאר לצבאם שריד. לעומת זה לישראל הנביא מוסר שינצחו, ירחיבו את גבולם ואף ישלחו שופטים (מושלים) לארץ אדום.
מקבילות לספרים אחרים

פסוקים א-ח מופיעים, בשינויים מעטים, בירמיהו מ"ט ז-טז.
הרבה דמיון יש בין סגנונו של עובדיה לזה של יואל ובעיקר סופו.
שימושו של עובדיה במושג " יום ה " מופיע אצל יואל פעמים רבות וכן בישעיהו י"ג, עמוס ה, צפניה א ומלאכי ג.
לקריאה נוספת

פירוש דעת מקרא על תרי עשר.
אוריאל סימון ומרדכי כוגן, עובדיה, יונה, סדרת "מקרא לישראל", הוצאת מאגנס ועם עובד, 1992.
קישורים חיצוניים

מדיה וקבצים בנושא עובדיה בוויקישיתוף
מדיה וקבצים בנושא קבר עובדיה בוויקישיתוף
ב"צ לוריא, האויב מדרום - אדום. מאמר באתר דעת
יהודה איזנברג, ישראל ואדום. מאמר נוסף באתר דעת
רשימת מאמרים כלליים על ספר עובדיה באתר רמב"י – רשימת תת-נושאים מפורטת

תרי עשר הנביאים
הושע · יואל · עמוס · עובדיה · יונה · מיכה · נחום · חבקוק · צפניה · חגי · זכריה · מלאכי
ספרי הברית הישנה
קטגוריה: תרי עשר
משובים קודמיםמשוב על הערך

قس اسپانیائی
El Libro de Abdías (u Obadías, en algunas versiones latinoamericanas modernas, por influencia de la transliteración inglesa Obadiah) es un libro bíblico del Antiguo Testamento y del Tanaj hebreo. Pertenece a la colección llamada "Profetas Menores" por su poca extensión y se encuentra ubicado entre los libros de Amós y Jonás. Es el libro más breve de la Biblia, ya que cuenta con solo 21 versículos en un único capítulo.
Contenido
Autor y fecha

Se desconoce casi todo acerca del autor del libro.1 Según ciertos autores, el profeta Abdías habría sido un príncipe enviado por el rey Josafat para adoctrinar al pueblo judío, junto con otros dos príncipes, en la Ley de Yahvéh. De acuerdo con esta hipótesis, la profecía de Abdías data de entre los años 848 y 841 a. C. Si esto es cierto, entonces el libro de Abdías muy bien puede ser consecuencia de la desastrosa campaña militar del rey Joram contra los idumeos.
Contexto histórico

Ya desde tiempos de Esaú y Jacob era evidente la gran rivalidad que existía entre Israel y Edom (Genesis 25:23, Genesis 27:39-40). En tiempos de la monarquía hebrea, Edom ocupaba un lugar estratégico en la ruta hacia el importante puerto de Elat en el Mar Rojo, y ello ocasionó continuas peleas con los judíos, tal como se relata en II Crónicas, II Samuel y I y II Reyes.
La enemistad entre ambos reinos generó una abundante literatura bíblica antiedomita (ejemplos de los cuales pueden leerse en Ezequiel, Salmos, Isaías, Jeremías y Amós), a la que pertenece la primera parte de Abdías. Este odio está marcado por la colaboración que los edomitas prestaron a Nabucodonosor II en la guerra hebreo-caldea, y, tras llevarse cautivos los caldeos a muchos judíos, los del Edom aprovecharon para ocupar sus territorios.
El libro de Abdías profetiza la venganza de Yahvéh contra Edom, que llegará en 312 a. C. con su conquista por parte de los árabes.
División

El libro está dividido de la siguiente manera:
Prólogo (1) en que se envía un mensajero a convencer a las naciones de marchar contra Edom;
Juicio sobre Edom (2-10);
Destrucción de la misma por su maldad (11-14); y
"Día de Yahvéh": visión escatológica.
Sentido religioso

El "Día de Yahvéh", como en otros libros del Tanaj, es la ejecución de una sentencia de Dios contra una nación, especie de proceso judicial en que la divinidad la juzga por sus crímenes y pecados y actúa en consecuencia.
Edom, como todos los demás países que bastardean los derechos humanos y divinos, son castigados de manera inexorable e inmediata. La venganza de Yahvéh (al igual que en el Libro de Nahum), es nacionalista, por contraposición al universalista Deuteroisaías.

"Sefarad"

En el libro de Abdías (1:20) aparece por única vez en la Biblia el nombre de Sefarad. Es lugar incierto, quizá identificable con Sardis o Sparda, sitos en la antigua Persia o Asia Menor. Los exégetas judíos de la Biblia identificaron Sefarad con Hispania al menos desde el Targum de Jonatán, traducción al arameo de los libros proféticos realizada por Jonatán Ben Uziel, de cronología discutida, pero probablemente de época romana. A partir de ese momento será habitual en la literatura hebrea postbíblica referirse a la península con el nombre de Sefarad. Aparece en las obras de autores sefardíes como Isaac Abravanel y Salomón ben Verga.
Véase también

Abdías
Génesis
Libro de los Salmos
II Crónicas
II Samuel
I Reyes
II Reyes
Libro de Ezequiel
Libro de Isaías
Libro de Jeremías
Libro de Amós
Libro de Nahum
Libros proféticos
Antiguo Testamento
Biblia
Referencias

Notas
↑ «"no se conoce nada de Abdías, en términos de familia, período de vida, lugar de nacimiento, muerte y otras circunstancias que son desconocidas a nosotros" (Abbé Trochon, Les petits prophètes, 193).». Consultado el 28-10-09.

Libro anterior:
Amós
Abdías
(Libros proféticos)
Libro siguiente:
Jonás

Enlaces externos

Wikisource contiene obras originales de o sobre Abdías.
Ver las calificaciones de la página
Evalúa este artículo
¿Qué es esto?
Confiable
Objetivo
Completo
Bien escrito
Estoy muy bien informado sobre este tema (opcional)

Enviar calificaciones
Categorías: Libros de la BibliaLibros del Antiguo TestamentoNeviim

قس انگلیسی

The canonical Book of Obadiah is an oracle concerning the divine judgment of Edom and the restoration of Israel. The text consists of a single chapter, divided into 21 verses, making it the shortest book in the Hebrew Bible.
In Judaism and Christianity, its authorship is attributed to a prophet who lived in the Assyrian Period, Obadiah, whose name means “servant or worshipper of Yahweh”.
In Christianity, the book of Obadiah is classified as a minor prophet of the Old Testament, due to its short length.
In Judaism, Obadiah is considered a “later prophet” and this Masoretic Text is chronologically placed in the Tanakh under the section Neviim in the last category called The Twelve Prophets.
Contents
Content

The book of Obadiah is based on a prophetic vision concerning the fall of Edom, a mountain dwelling nation whose Founding Father was Esau. Obadiah describes an encounter with God who addresses Edom’s arrogance and charges them for their violent actions against their brother nation, the House of Jacob.
The vision then embraces the fall of Jerusalem to the hands of foreign invaders and God’s anger against Edom for taking advantage of the Jews of Judah during their plight, thus sealing their doom.
In the final aspect of the vision, Israel’s restoration, as a holy place, is declared in contrast to the Edomite lineage that shall end. Obadiah’s prophecy also includes a reminder that God’s judgment will be upon all nations. “For the day of the Lord upon all the nations is near… But on Mount Zion there shall be deliverance” v.15, 17
Scholarly Issues

Dating Obadiah
The date of composition is disputed and is difficult to determine due to the lack of personal information about Obadiah, his family, and his historical milieux. The date of composition must therefore be determined based on the prophecy itself. Edom is to be destroyed due to its lack of defense for its brother nation, Israel, when it was under attack. There are two major historical contexts within which the Edomites could have committed such an act. These are during 853 – 841 BC when Jerusalem was invaded by Philistines and Arabs during the reign of Jehoram (recorded in 2 Kings 8:20-22 and 2 Chronicles 21:8-20 in the Christian Old Testament) and 605 – 586 BC when Jerusalem was attacked by King Nebuchadnezzer of Babylon, which led to the Babylonian exile of Israel (recorded in Psalm 137). The earlier period would place Obadiah as a contemporary of the prophet Elijah as reflected in 1 Kings, Chapter 18, Verses 1-16. In particular, 1 Kings 18:7-8 reads: And as Obadiah was in the way, behold, Elijah met him: and he knew him, and fell on his face, and said, Art thou that my lord Elijah? And he answered him, I am: go, tell thy lord, Behold, Elijah is here.
The later date would place Obadiah as a contemporary of the prophet Jeremiah, both of whom were prophets in the respective time periods. The later period appears to be the scholarly consensusneeded as Obadiah 1-9 parallels Jeremiah 49:7-22. The passage in Jeremiah dates from the fourth year of the reign of Jehoiakim (604 BC), and therefore Obadiah 11-14 seems to refer to the destruction of Jerusalem by Nebuchadnezzer (586 BC). It is more likelyneeded that Obadiah and Jeremiah together were drawing on a common source presently unknown to us than Jeremiah drawing on previous writings of Obadiah as his source. There is also much material found in Obadiah 10-21 which Jeremiah does not quote, and which, had he had it laid out before him, would have suited his purpose admirably. Despite everything, however, there are someneeded who support both dates and even someneeded who support dates other than the two major possibilities presented. Any date for the composition of Obadiah must be held tentatively.
Contrast to Amos
In verse eighteen, it says that once judgment has been carried out, “There will be no survivors from the house of Esau” (NIV). So, according to Obadiah there will not remain even a remnant after Edom’s judgment; This is in contrast to Amos 9:12, where Amos refers to such a remnant, however, it is stated that their possession will be given to Israel. Some scholars have suggested that Amos’s reference to Edom is symbolic of all nations who were once enemies of Israel and not meant to literally mean Edomites in the flesh. This is certainly the perspective of Luke as he recites the passage from Amos in Acts 15:17. Edom is symbolic of the remnant of men and Gentiles who will eventually bear God’s name. Moreover, Frederick A. Tatford in Prophet of Edom’s Doom says that Obadiah’s prophecy is fulfilled today as there is currently no trace of anyone who may be identified as an Edomite.
Sepharad
See main article: Sepharad
The identity of the land of Sepharad, mentioned only here in this verse in the bible, Obadiah 1:20, is currently unknown. It is also unknown whether or not Sepharad is a city, district or territory. The only clues for its possible existence are Persian inscriptions that refer to two places called "Saparda": one area in Media and another in Asia Minor, debated to be Sardis.
Scriptural Parallels

The exact expression "the Day of the Lord”, from Obadiah 1:15, has been used by other authors throughout the Old and New Testaments, as follows:
Old Testament:
Isaiah 2, 13, 34, 58, Jeremiah 46:10, Lamentations 2:22, Ezekiel 13:5, Joel 1, 2, 3, Amos 5:18, 20, Zephaniah 1, 2, Zechariah 14:1, Malachi 4:5
New Testament:
1 Thessalonians 5:2, 2 Peter 3:10, Acts 2:20, 1 Corinthians 5:5, 2 Corinthians 1:14
For other parallels, compare Obadiah 1:1-8 with Jeremiah 49:7-16.
Christian View

The overwhelming theme found in Obadiah is the destruction of enemies of God’s people. Unlike other prophets, Obadiah does not present a “turn or burn” message, simply a message of inevitable doom as a consequence of previous actions. A Christian with a knowledge of the New Testament of the Bible would say that although God’s grace and forgiveness abound in situations, there are consequences which result from bad decisions. Obadiah shows that judgment falls even within the family of God, as Israel and Edom descended from twin brothers, Jacob and Esau. His purposeneeded was to make it known that according to his God, if members of the same family were to treat each other in the same manner as Edom treated the Israelites, they too may be subject to the wrath of God.
In relating to theme of Obadiah, it is important to underscore the “punishment” theme this book outlines against Edom. W.J. Deane and J.R. Thomson write this valid conclusion, “The Book of Obadiah is occupied with one subject – the punishment of Edom for its cruel and unbrotherly love conduct towards Judah...” One can link this idea of punishment to one of the major prophets “Ezekiel” who “...interprets the exile to Babylon and the destruction of Jerusalem as deserved punishments for the sins of those who themselves committed them.” Verses 3-7 in Obadiah explain to the reader the reason for the punishment theme, “Confidence in one’s power, intelligence, allies, or the topographical features of one’s territory is often mentioned as an attribute of those who foolishly confront the Lord and are consequently punished.” Although destruction is vital to understanding Obadiah, it is of note to understand the destruction being a consequence of action.
See also

v t e Books of Neviim (Hebrew Bible)
Teman
The lowland of Philistia
The fields of Ephraim
The fields of Samaria
The land of Gilead
References

^ Coogan, M.“A Brief Introduction to the Old Testament: The Hebrew Bible in its Context. Oxford University Press, New York (2009) p. 315
^ Nelsons Compact Illustrated Bible Dictionary, Thomas Nelson Publishers, 1978, p. 191, ISBN 0-8407-5636-4
^ Deane, W.J. & Thomson, J.R., The Book of Obadiah, The Pulpit Commentary, Vol. 14 Amos - Malachi. Eds. Spence, H.D.M. & Exell, Joseph S., Eerdmans: Grand Rapids (1981). p.1
^ Coogan, M.“A Brief Introduction to the Old Testament: The Hebrew Bible in its Context. Oxford University Press, New York (2009) p. 319
^ "oremus Bible Browser : Obadiah 1". Bible.oremus.org. 2011-02-10. Retrieved 2012-01-26.
^ Henshaw, R.A. (revised by Zvi, Ehud Ben), The HarperCollins Study Bible. Ed. Attridge, H.W., HarperOne; New York. p. 1230
External links

Wikisource has original text related to this article:
The Book of Obadiah
Masoretic text from Mechon Mamre
Translations:
Jewish translations:
Ovadiah (Judaica Press) translation Rashis commentary from Chabad.org
Christian translations:
Online Bible at GospelHall.org (KJV ESV Darby BBE)
Obadiah at The Great Books (New Revised Standard Version)
Commentary:
Ovadiah (Judaica Press) translation Rashis commentary from Chabad.org
Obadiah, from John Gills Exposition of the Entire Bible.
Obadiah, from the United Church of God, an International Association Bible Reading Program - This Hebrew scholar provides extensive background information as well as verse-by-verse exposition]
Kretzmanns Popular Commentary of the Bible (navigate to Obadiah using the menu on the left)
Obadiah: The Lord Will Have His Day by Jonathan Kuske
Book of Obadiah
Minor prophets
Preceded by
Amos Hebrew Bible Succeeded by
Jonah
Christian
Old Testament
v t e
Books of the Bible
View page ratings
Rate this page
Whats this?
Trustworthy
Objective
Complete
Well-written
I am highly knowledgeable about this topic (optional)

Submit ratings
Categories: Minor Prophets1st-millennium BC books

قس ترکی استانبولی

Ovadya kitabı, Tanahın kitaplarından biri olup Edom üzerine getirilen yargılama ve İsrailin yeniden kuruluşunun kehanetlerini içerir. Metin, tek bir konudan ibaret olup 21 bap ihtiva eder; bu da Ovadya kitabını Tanahın en kısa kitabı yapmaktadır. Yahudilik ve Hristiyanlıkta kitabın, Asurlular döneminde yaşamış ve isminin anlamı Yehovanın kulu veya Yehovaya tapan olan peygamber Ovadya tarafından yazıldığına inanılır.
Hristiyanlıkta, metnin kısalığı nedeniyle Eski Ahitte Küçük Peygamberlerin bir parçası olarak sınıflandırılır. Yahudilikte Masoretik metine göre kronolojik olarak yer alan bu kitap, Tanahın Neviim kitabında Son Peygamberlerin ve Onikilerin içinde yer alır.
Konu başlıkları
İçerik

Ovadya kitabı, dağlarda yaşayan, kurucusu Yakupun abisi Esav olan Edomluların yıkılışı ile ilgili kehanetleri içerir. Ovadyanın tanımına göre, Tanrı şöyle buyurmuştur: "Yakup soyundan gelen kardeşlerine Yaptığın zorbalıktan ötürü utanca boğulacak Ve sonsuza dek yok olacaksın."
Görüme göre, Kudüs yabancıların eline geçtiğinde Edomlular Yehudalı Yahudilerin kötü durumundan istifade ettiğinden bu onların sonunu hazırlamıştır.
Görümün sonunda Edom soyunun tükenişiyle birlikte İsrailin restorasyonundan bahseder. Ovadyanın kehaneti ayrıca Tanrının yargısının tüm ulusların üzerinde olacağını hatırlatır. "RABbin bütün ulusları yargılayacağı gün yaklaştı.... Ama kurtulanlar Siyon Dağında toplanacak"
Uzmanların müzakeresi

Ovadyanın tarihi
Metnin hazırlanış tarihi uzmanlar arasında tartışma konusudur ve bunun kesin tarihini bulmak zordur çünkü ne Ovadya ve ailesi ne de içinde bulunduğu tarihi ortamla ilgili bilgi mevcuttur. Bu nedenle metnin tarihini bulabilmek için kehanetlerden yola çıkılmaktadır. Edom, kardeş ulus olan İsraili saldırılardan korumadığından yok edildi. Tarihte bunun gerçekleşebileceği iki muhtemel dönem mevcuttur. Bunlardan biri, Yehoram döneminde Kudüsün Filistler ve Araplar tarafından MÖ 853 - MÖ 841de saldırıya uğradığı, bir diğeri de MÖ 605 - MÖ 586 yılları arasında Babilli Nebukadnezar tarafından Kudüsün saldırıya uğrayıp halkın sürgüne gönderildiği zamandır. Ovadya, ilk bahsedilen olay sırasında yaşamışsa Elyesa ile, ikinci bahsedilen olay sırasında yaşamışsa Yeremya ile aynı dönemde peygamberlik yapmıştır. Ovadya 1-9, Yeremya 49:7-22 ile paralellik gösterdiğinden bu zamanın ikinci anlatılan dönemde olması daha olasıdır. Yeremyanın tarihi Yehoyakim iktidarının dördüncü senesinde başladığından Ovadya 11-14te anlatılanların Kudüsün Nebukadnezar tarafından yıkıldığı iması uyandırır. Yeremya kitabı, Ovadya kitabının kaynak olarak kullanmasından ziyade bu iki kitap büyük ihtimalle aynı kaynağı kullanmıştır. Ayrıca, Yeremyadan önce gelen Ovadya kitabında aktarılan bazı pasajlardaki konular Yeremya kitabında yer almamaktadır. Herşeye rağmen, her iki zaman dilimi görüşünü savunan uzmanlar mevcuttur ve hatta bazı uzmanlar ise bu iki dönem dışında olan başka üçüncü bir zaman dilimine de inanmaktadır.
Amos ile karşılaştırma
On sekizinci ayette yargılamanın gerçekleştiği görülür: "Esav soyundan kurtulan olmayacak". Yani Ovadyaya göre Edomun yargılanmasından sonra arta kalanlar olmayacak. Bu, Amos 9:12 ile çelişir çünkü burada arta kalanlardan bahseder fakat tüm malvarlıklarının İsraile geçeceği bildirilir. Bazı uzmanlara göre, burada bahsedilen Edom, bir zamanlar İsrailin düşmanları olan bütün ulusları betimleyen sembolik bir isimdir ve birebir Edomluların kendisi değildir. Edom, arta kalan insanların ve goylardan en nihayetinde Tanrının ismini kabul edenleri sembolize eder. Bundan da öte, Frederick A. Tatford, Prophet of Edoms Doom isimli eserinde Ovadyanın kehanetinin gerçekleştiğini, bugün Edomlu olarak bilinen kimsenin bulunmadığını dile getirir.
Sefarad
Ana madde: Sefarad
Ovadya 1:20de bahsedilen Sefarad topraklarının kimliği bugün bilinmemektedir. Ayrıca, adı geçen yerin bir şehir mi, idari yoksa coğrafi bir bölge mi olup olmadığı da bilinmemektedir. Bu terimin varolmasıyla ilgili muhtemel ipuçları zamanın Farsça yazıtlarından gelmektedir. Bu isim iki yerden birini tarif ediyor olabilir: Medlerdeki "Saparda" veya Anadoludaki Sardes.
Sarefat
Yirminci bapta adı geçen yer olan Sarefatın, bugün modern Lübnanda Safarand veya eski adıyla Sarepta olduğu speküle edilir. Rabinik ve modern İbranicede Zarefatın Fransa için kullanılan bir kelime oluşu da ilginçtir. Rabinik edebiyat Edomu Roma İmparatorluğu ile bağdaştırdığından bu yerin Avrupada bir toprak olabileceği tartışılmaktadır. Fakat, Ovadya zamanındaki Asur döneminde, Avrupada yaşayan Yahudi koloniler veya kölelerin varlığıyla ilgili bir kanıt bulunmamaktadır.
Yazınsal paralellikler

Ovadya 1:15de geçen "Tanrının günü" terimi aynı şekilde hem Eski hem de Yeni Ahitte başka yazarlar tarafından da kullanılmıştır:
Eski Ahit:
Yeşaya 2, 13, 34, 58, Yeremya 46:10, Ağıtlar 2:22, Hezekiel 13:5, Yoel 1, 2, 3, Amos 5:18, 20, Sefanya 1, 2, Zekeriya 14:1, Malaki 4:5
Yeni Ahit:
1 Selanikliler 5:2, 2 Petrus 3:10, Acts 2:20, 1 Korintliler 5:5, 2 Korintliler 1:14
Diğer paralelliklerin görülmesi için Ovadya 1:18 ile Yeremya 49:7-16 da kıyaslanabilir.
Ayrıca bakınız

Yahudilik portali
Temani
Antik Filistinliler
Efraim kabilesi
Samariye
Kaynakça

^ Coogan, M.“A Brief Introduction to the Old Testament: The Hebrew Bible in its Context. Oxford University Press, New York (2009) p. 315
^ Nelsons Compact Illustrated Bible Dictionary, Thomas Nelson Publishers, 1978, p. 191, ISBN 0840756364
^ Ovadya 1:8-9
^ Ovadya 1:19
^ Ovadya 1:21
^ Ovadya 1:6
^ Ovadya 1:1:
^ Ovadya 1:4
^ a b Ovadya 1:18
^ Ovadya 1:10
^ Ovadya 1:10-14
^ Ovadya 1:15
^ Ovadya 1:17
Dış bağlantılar

Masoretik metin @ Mechon Mamre
Tercümeler:
Yahudi tercümeleri:
Ovadiah (Judaica Press) translation Rashis commentary from Chabad.org
Hristiyan tercümeleri:
Online Bible at GospelHall.org (KJV ESV Darby BBE)
Obadiah at The Great Books (New Revised Standard Version)
Yorumlar:
Ovadiah (Judaica Press) translation Rashis commentary from Chabad.org
Obadiah, from John Gills Exposition of the Entire Bible.
Obadiah, from the United Church of God, an International Association Bible Reading Program - This Hebrew scholar provides extensive background information as well as verse-by-verse exposition]
Kretzmanns Popular Commentary of the Bible (navigate to Obadiah using the menu on the left)
Obadiah: The Lord Will Have His Day by Jonathan Kuske
g · t · dTanah
Tora
(Tevrat)
Tekvin • Çıkış • Levililer • Sayılar • Tesniye
Neviim
(Peygamberler)
İlk Peygamberler
Yeşu • Hakimler • 1. & 2. Samuel • 1. & 2. Krallar
Son Peygamberler
Büyük Peygamberler
Yeşaya • Yeremya • Hezekiel
Küçük Peygamberler
Hoşea • Yoel • Amos • Ovadya • Yunus • Mika • Nahum • Habakkuk • Sefanya • Hagay • Zekeriya • Malaki
Ketuvim
(Yazılar)
Doğruluk kitabı
Mezmurlar • Süleymanın Özdeyişleri • Eyüp
Beş Megilot
Ezgiler Ezgisi • Rut • Ağıtlarנג • Vaiz • Ester
Diğer yazılar
Danielנג • Ezra ve Nehemya • 1. & 2. Tarihler
נגBüyük peygamberlerden sayılırlar.
Yahudilik Portali
Kategoriler: Oniki küçük peygamberMÖ 1. binyıl kitapları


قس چینی

《俄巴底亞書》是《希伯来圣经》中篇幅最短的一本，也是《圣经》全书第31本书，它也属于《旧约圣经》的《小先知书》。在它僅有的21節經文裏，它一方面宣布上帝的審判信息，預告他行將把一個國家毁滅，另一方面則預言上帝王國必贏得最後的勝利。經文開宗明義地説：“俄巴底亞所見的異象。”他生於何時何地，屬於哪個支派，他的生平事迹——這一切都不詳。顯然，重要的是信息本身而非預言者本人。這是很合理的，因為正如俄巴底亞本人説，這乃是‘來自耶和華的信息’。
目录
背景

隐藏▲
这是关于
希伯来圣经
的系列文章


塔纳赫
（对于基督教和犹太教来说都是正典的部分）
创世记 · 出埃及记 · 利未记 · 民数记 · 申命记 · 约书亚记 · 士师记 · 路得记 · 撒母耳记 · 列王纪 · 历代志 · 以斯拉记 · 尼希米记 · 以斯帖记 · 约伯记 · 诗篇 · 箴言 · 传道书 · 雅歌 · 以赛亚书 · 耶利米书 · 耶利米哀歌 · 以西结书 · 但以理书 · 小先知书
次经
多俾亚传 · 犹滴传 · 馬加比一书 · 馬加比二书 · 所罗门智训 · 便西拉智训 · 巴鲁书 · 耶利米书信 · 但以理补编 · 以斯帖补编
希腊正教会与斯拉夫东正教正典
以斯拉续篇上 · 馬加比三书 · 玛拿西祷言 · 诗篇 151
格鲁吉亚东正教正典
馬加比四书 · 以斯拉续篇下
埃塞俄比亚正教会“狭义的”正典
以斯拉启示 · 千禧年书 · 以诺书 · 玛卡边书 1～3 · 巴鲁四书
叙利亚文通俗译本
诗篇 152～155 · 巴鲁二书 · 巴鲁书信
主题:圣经
本模板: 查看 · 討論 · 編輯
以东的地理位置
俄巴底亚书將注意集中於以東之上。以東位於死海以南，一直伸展到亞拉巴。以東地又名西珥山，一帶都是崇山峻嶺，深淵峽谷。從這個山巒起伏的地帶直至亞拉巴的東面，有些地方高達海拔1，700米。提幔地區的人以智慧和勇敢見稱。由於以東的地勢得天獨厚，享有天然的防衛，當地的居民遂自覺安如泰山，不可一世。
以东人和以色列人
以東人是雅各（後來改名為以色列）的兄長以掃的後代，因此他們與以色列人有密切關係，甚至被視為“弟兄”。（申命记23：7）可是以東人的行徑卻絶沒有表現兄弟之情。在以色列人進入應許之地之前不久，摩西派使者謁見以東王，請求容許以色列人和平地經過他們的國境，但以東人不但峻拒以色列人的要求，更嚴陣以待，充滿敵意。（民数记20：14-21）大衛雖然把他們征服，後來他們卻在約沙法的日子與亞捫人和摩押人合謀攻擊猶大。他們也背叛約沙法的兒子約蘭王，從迦薩和泰爾手中接管以色列被擄的人，並在亞哈斯王的日子大舉進侵猶大而擄去更多人。
此種敵視態度在公元前607年達到頂點。當時巴比倫大軍一舉毁滅耶路撒冷，以東人不但幸災樂禍，甚至更煽動征服者把該城夷為平地。他們呼喊説：“拆毁！拆毁！直拆到根基！”（詩篇137：7）當敵人拈鬮分奪掠物時，以東人也分得一杯羹。當劫後餘生的猶太人試圖逃離國境時，以東人竟堵塞去路，截住猶太人而把他們交給仇敵。俄巴底亞書所載的不利判決很可能是基於以東人在耶路撒冷遭受毁滅時的暴行而發出的。預言者執筆寫成此書時，對以東的卑鄙惡行印象猶新。（俄巴底亚书11，14）以東本身也在耶路撒冷被毁後五年受尼布甲尼撒所擄掠蹂躪，是故可能此書是在這件事發生之前完成的；最可能是在公元前607年。
真确性

俄巴底亞論及以東的預言全都絲毫不爽地獲得應驗！預言的高潮説：“以掃家必如碎稭；火必將他燒着吞滅。以掃家必無餘剩的。”（第18節）以東靠刀劍而活，亦被刀劍所滅，她剩餘的後代均無蹤迹可尋。因此，事實證明這本書的記載是真實可靠的。俄巴底亞擁有一切真先知的憑證：他奉耶和華的名發言，他的預言尊崇耶和華，而且預言最後均獲得歷史證實。他的名字十分貼切，意思是“耶和華的僕人”。
主要內容

對以東的判決
（覆盖俄巴底亚书第1-16節）耶和華吩咐俄巴底亞把所接獲的異象宣揚出去。上帝招聚列國攻擊以東。上帝下令説：“起來吧，一同起來與以東爭戰！”接着他論及以東當時的地位。以東在列國中只是一個受人藐視的小國，但卻狂傲自大。她自覺高踞山穴之中，安如磐石，必無人能把她拉下來。但耶和華清楚指出，即使她高棲如鷹，甚至在星宿之間搭窩，他也必從那裏把她拉下來。她已惡貫滿盈。（俄巴底亚书第1節）
以東的下場十分悲惨。如果有盜賊來到以東行劫，他們會只拿走所要的東西便算了。甚至摘葡萄的人也會剩下一些殘餘的果實。但以掃子孫的景況卻會壞得多。他們的財寶會被劫掠一空。以東的盟友會倒戈相向。她的密友會設陷阱害她，她卻懵然不知。在她遭難的時候，她的智士和勇士都會無能為力。
但何以懲罰會如此嚴厲呢？因為以東的後人惡待雅各的後代——他們的弟兄！耶路撒冷陷落時，他們幸災樂禍，甚至與侵略者分享掠物。俄巴底亞發出强烈的譴責，有如親睹惡行的證人一般。他告訴以東：你不當在弟兄遭難時沾沾自喜。你不該攔截逃脱的人，將他們交給敵人。耶和華報仇的日子已十分臨近，你必須承擔罪責。你怎樣待人，上帝也必怎樣待你。
復興雅各家
（覆盖俄巴底亚书第17-21節）雅各家的情況卻大為不同，它必復興過來。人必返回錫安山。他們必吞滅以掃家，如同烈火燒毁禾稭一般。他們必得南地的高原連同以掃山區一帶地方；在北邊他們必得以法蓮地、撒馬利亞，一直到撒勒法的地域；東面他們必得基列地。狂傲的以東必歸於無有，雅各必得以復興；這樣，“國度就歸耶和華了。”（俄巴底亚书第21節）
基督教新教觀點

為了證實這個向以東發出的判決信息必然會應驗，耶和華使他的其他預言者也作出類似的宣布。較傑出的包括記錄在約珥書、阿摩司書、以賽亞書、耶利米書、以西結書的預言。較早期的宣布顯然提及以東在以往的敵視行徑；稍後的預言，例如俄巴底亞所説的，則看來指控以東在巴比倫人掠奪耶路撒冷時無可饒恕的行為。若考查一下聖經所預言的災禍如何臨到以東，這無疑可以使我們對耶和華預知未來的能力懷有更大的信心。這也可以使我們更加堅信耶和華是言出必行的上帝。
俄巴底亞預言“與［以東］結盟的”，跟她“和好的”，必定會勝過以東。（俄巴底亚书7）巴比倫與以東之間的和平並沒有持續下去。公元前第六世紀，巴比倫大軍在拿波尼度王率領下征服以東。雖然如此，充滿自信的以東在拿波尼度入侵一個世紀後仍然希望東山再起；瑪拉基書1：4報導這件事説：“以東人説：‘我們現在雖被毁壞，卻要重建荒廢之處。’萬軍之耶和華如此説：‘任他們建造，我必拆毁。’”儘管以東力求復興，到公元前第四世紀，納巴泰人卻霸佔了以東。既被趕出自己的土地，以東人只好定居於猶太的南部，並把這地稱為以土買。以東人從未成功地奪回西珥地。
據約瑟夫斯所記，在公元前第二世紀，猶太王海爾卡努斯一世征服了餘下的以東人，並且强迫他們接受割禮。於是以東人遂在猶太省長治下逐漸被同化。羅馬大軍於公元70年摧毁耶路撒冷之後，以東人的名字便從歷史上消失了。這正好應驗了俄巴底亞的預言：“你也必永遠斷絶。……以掃家必無餘剩的。”（俄巴底亚书10，18）
與以東的荒涼剛相反，公元前537年猶太人在省長所羅巴伯率領下返回故土，重建耶路撒冷的聖殿而定居在這地上。
由此可見，驕傲狂妄必導致災禍！所有妄自尊大，對上帝僕人的困苦幸災樂禍的人都當從以東的下場受到警告。他們當像俄巴底亞一樣承認‘王權必歸耶和華’。人若敵擋耶和華及他的百姓，就必被永遠剪除。可是，耶和華榮耀的王國和永久的王權卻會永遠獲得洗雪！（俄巴底亚书第21節）
注释

参考文献

^ 引文来自自《中文圣经呂振中譯本》
^ 参看历代志下20：1，2，22，23；列王纪下8：20-22；阿摩斯书1：6，9；历代志下28：17。
^ 参看約珥書3：19；阿摩司書1：11，12；以賽亞書34：5-7；耶利米書49：7-22；以西結書25：12-14；35：2-15
^ 参看以赛亚书46：9-11。
外部链接

閱讀聖經
俄巴底亞書（繁體中文）
俄巴底亚书（简体中文）
查看条目评分
给本文评分
这是什么？
可信度
客观性
完整性
可读性
我非常了解与本主题相关的知识（可选）

提交评分
2个分类：小先知書希伯来圣经书籍
انگلیسیthe book of avadia
عربیكتاب أفاديا