کلمه "ماضی ابعد" در زبان فارسی به معنای زمان گذشته دور یا گذشته‌ای است که نسبت به زمان حال فاصله زیادی دارد. در اینجا به چند نکته مهم درباره‌ی قواعد و نگارش این اصطلاح اشاره می‌شود:

1. ساختار زمان ماضی ابعد: برای بیان ماضی ابعد در زبان فارسی، معمولاً از فعل در حالت گذشته و واژه‌هایی مانند "قبل" یا "آن زمان" استفاده می‌شود. به عنوان مثال، "او سال‌ها قبل به اینجا آمد."

2. فعل‌های زمان ماضی ابعد: از افعال ماضی برای بیان ماضی ابعد استفاده می‌شود. به طور مثال: "تحصیل کرده بود"، "رفته بود".

3. علامت‌های زمانی: در جملات ماضی ابعد، می‌توان از قیدهای زمانی مانند "سال‌ها پیش"، "مدت زیادی قبل" و ... برای مشخص کردن زمان استفاده کرد.

4. توجه به توافق زمان‌ها: در ساخت جملات باید توجه کرد که زمان فعل‌ها با یکدیگر و با قیدهای زمان سازگار باشد.

5. نگارش صحیح: حتماً باید از قواعد نگارشی فارسی در نوشتار خود پیروی کنید؛ به عنوان مثال، استفاده از ویرگول، نقطه و دیگر علائم نگارشی به درستی.

به طور کلی، ماضی ابعد یکی از زمان‌های مهم در زبان فارسی است که باید با دقت و با رعایت قواعد زبان آن را به کار برد.