کلمه "مرجع تقلید" در زبان فارسی به معنای شخصی است که مسلمانان به او مراجعه می‌کنند تا در مسائل شرعی و دینی، از نظرات و فتاوای او تبعیت کنند. برای نگارش درست این ترکیب و استفاده از آن در متن، می‌توان به نکات زیر اشاره کرد:

1. نکته نگارشی: کلمه "مرجع" و "تقلید" دو کلمه مستقل هستند و به هم متصل نمی‌شوند، بنابراین باید به صورت جداگانه نوشته شوند: "مرجع تقلید".

2. حروف‌چینی: در متن‌های رسمی و علمی، تلاش کنید از حروف‌چینی و نگارش صحیح استفاده کنید. مثلاً حروف "م" و "ت" باید به شکل استانداردی نوشته شوند.

3. استفاده از عناوین: اگر در متن به یک مرجع تقلید خاص اشاره می‌شود، قبل از نام او از عنوان "آیت‌الله" یا "حضرت آیت‌الله" استفاده می‌شود. مثلاً: "حضرت آیت‌الله خامنه‌ای مرجع تقلید است."

4. توجه به ضمایر: در متن‌های مربوط به مباحث دینی و فقهی، باید از ضمایر مناسب استفاده کنید. مثلاً "نظر ایشان" به جای "نظر او"، که نشان‌دهنده احترام به جایگاه مرجع تقلید است.

5. شیوه‌نامه نوشتار: در نوشتار علمی، بهتر است به تعریف و توضیحاتی درباره مرجع تقلید و وظایف وی اشاره شود.

با رعایت این نکات، می‌توان به نگارش صحیح و محترمانه در مورد "مرجع تقلید" دست یافت.