کلمه "مهاجم" در زبان فارسی به معنای کسی است که به قصد حمله یا تجاوز به مکان یا فردی، به آنجا وارد می‌شود. در مورد قواعد فارسی و نگارشی این کلمه نکات زیر قابل توجه است:

1. جنس کلمه: "مهاجم" یک اسم مذکر است و برای اشاره به افرادی که عمل حمله را انجام می‌دهند، به‌کار می‌رود.

2. مفرد و جمع:

   • مفرد: مهاجم
   • جمع: مهاجمان یا مهاجمین

3. صرف افعال:

   • در جملات، می‌توان از این کلمه به‌عنوان فاعل یا مفعول استفاده کرد. مثلاً:
     • "مهاجم به هدف خود نزدیک شد."
     • "مهاجم را شناسایی کردند."

4. نقش‌ها در جمله:

   • "مهاجم" می‌تواند نقش فاعل، مفعول یا صفت را ایفا کند. به عنوان مثال:
     • "مهاجم با سرعت فراوان فرار کرد." (فاعل)
     • "نیروهای امنیتی مهاجم را دستگیر کردند." (مفعول)

5. استفاده از حروف اضافه:

   • این کلمه می‌تواند در جملات با حروف اضافه مختلف به کار رود. به عنوان مثال:
     • "مهاجم به معبد حمله کرد."
     • "بخشی از استراتژی تیم، جلوگیری از ورود مهاجمین است."
6. نکات نگارشی: کلمه "مهاجم" همیشه با حروف فارسی نوشته می‌شود و نیازی به استفاده از حروف لاتین نیست. همچنین، در متون رسمی و ادبی باید دقت شود که کاربرد آن در سیاق مناسب صورت گیرد.

این نکات می‌تواند برای بهبود نوشتار و نگارش متون فارسی با استفاده از کلمه "مهاجم" مفید باشد.

1. مهاجم تیم فوتبال در دقیقه آخر گل پیروزی‌بخش را به ثمر رساند و بازی را به نفع تیم خود تغییر داد.
2. در تمام مسابقات اخیر، مهاجم ما عملکرد فوق‌العاده‌ای داشته و توانسته توجه بسیاری از هواداران را جلب کند.
3. مهاجم قوی و سرعتی ما، بارها از دفاع حریف عبور کرد و موقعیت‌های خطرناکی خلق کرد.