موزه های استانبول

معنی کلمه موزه های استانبول

معنی واژه موزه های استانبول

معنیموزه های استان استانبول


مدیریت موزه باستانشناسی- استانبول
مدیریت موزه ایاصوفیه- استانبول
موزه ایاصوفیه کتابخانه محمود اول-استانبول
مدیریت موزه ادبیات دیوانی (مولوی خانه گلاتا)
مدیریت موزه اثار اسلامی ترک- استانبول
مدیریت موزه توپکاپی سرایی- استانبول
مدیریت موزه ییلدز سرایی- استانبول
مدیریت موزه حصارهای استانبول
مدیریت کل موزه ها و آثار وقفی هنری

موزه باستانشناسی استانبول

مدیریت موزه باستانشناسی

استانبول به مدیریت کل موزه ها و یادبودهای وزارت فرهنگ جمهوری ترکیه وابسته است که در سمت چپ ورودی پارک گلخانه در سربالایی عثمان حمید بیگ بطرف درب موزه توپکاپی سرایی در سلطان احمد سمتی واقع است. موزه های باستانشناسی استانبول جمعل از سه موزه ؛موزه باستانشناسی،موزه آثار قدیمی شرقی و موزه کوشک چینی آلات تشکیل شده است. موزه باستانشناسی استانبول در اواخر قرن 19 توسط موزه چی و نقاش شهیر عثمان حمدی بیگ به نام موزه همایون (موزه سلطنتی) از 13 ماه ژوئن سال 1891 به روی بازدیدکنندگان گشوده شد. موزه نه تنها عنوان «نخستین موزه ترکیه» اهمیت کسب کرد ، بلکه در بین موزه های جهان نیز به عنوان اولین ساختمانی که به منظور استفاده برای موزه دارای اهمیت است. این موزه با دارا بودن بیش از یک میلیون اثر هنوز بعنوان یکی از بزرگترین موزه های جهان معروف است. در بین کلکسیونهای موزه آثار مختلف و بسیار غنی از افریقا تا بالکانها، از آناتولی و بین النهرین و شبه جزیره عربستان و افغانستان مربوط به امپراطوری عثمانی و سرحدات آن جای گرفته است.

موزه باستانشناسی

موزه باستانشناسی از دو ساختمان مجزا تشکیل شده است؛

1) ساختمان اصلی (ساختمان قدیمی) ساختمان از سال 1891 توسط عثمان حمدی بیگ آغاز و با اضافه اشکوبهای سالهای 1902 و 1908 بصورت امروزی درآمده است. معمار ساختمان آلکسادر والوری است. جبهه خارجی ساختمان از مزار اسکندر و مزارهای زنان گریان ساخته شده است. یکی از نمونه های بسیار زیبای نئوکلاسیک استانبول است. در طبقه دوم ساختمان دو طبقه آثار کوچک مسی، ملاقه های چوبی ، مجسمه های گل پخته، بخش خزائن و در حدود 800000 سکه،مهر، مدال، نشان و قالبهای سکه و کابینت سکه های اسلامی و غیراسلامی و کتابخانه ای با 70000 جلد کتاب جا گرفته است. در سالنهای طبقه پایین ساختمان سنگ مزار اسکندر، سنگ مزار زنان گریان، سنگ مزار لیکییا و مزار تابنیت و شاه صیدا و سنگ های مشهور جای دارد. در کنار نمایش سنگهای مزار ، مجسمه و برجسته کاریهایی که از مناطق مختلف جمع آوری شده اند و مجسمه سازی در عصر باستان نیز در طبقه پایین دیده میشوند. در این مجموعه نمایش روند رشد مجسمه سازی از عصر باستان تا دوره بیزانس به صورت ادوار تاریخی از نمونه های بسیار دیدنی هستند.

2) ساختمان اضافه اشکوب(ساختمان جدید) در قسمت پایانی جناح جنوب شرقی قرار دارد و شامل 6 طبقه است. دو طبقه زیر همکف به عنوان انبار مورد استفاده است. در چهار طبقه ساختمان سالنهای نمایش ساخته شده است. در طبقه اول ساختمان سالن «استانبول در طول قرون»، در طبقه دوم «ترویا و آناتولی در طول قرون» و در طبقه بالا «فرهنگ اطراف آناتولی؛قبرس،سوریه و فلسطین» قرار دارند. در طبقه ورودی ساختمان جدید موزه کودکان و آثار معماری در معرض نمایش هستند. سالن نمایش تراکیا-بیتینیا و بیزانس تحت نام «فرهنگ های اطراف استانبول» از اوگوست سال 1998 در بخش زیرین طبقه ورودی قابل بازدید است. در سال 1991 به مناسبت یکصدمین سالگرد موزه در سالنهای طبقه زیرین ترتیبات جدید ایجادشد و نمایشگاه ساختمان جدید مدال شورای اروپا را دریافت کرد.

موزه آثار باستانی شرق

موزه در پی کوشش عثمان حمدی بیگ در سال 1883 به نام صنایع نفیسه ( مدرسه صنایع هنری) ساخته شد و در بازسازیهای سالهای 1919-1917 و 1935-1932 به صورت موزه تزیین شد. در سال 1963 موقتا بسته شد و در سال 1974 پس از تغییرات داخلی به صورت بسیار مدرن مجددا برای بازدید گشوده شد. در طبقه دوم این ساختمان دو طبقه آثار آناتولی، بین النهرین، مصر و عربی در معرض نمایش قرار دارد. ستون پادشاه اکد نارامسین ، تفاهمنامه قادس و مجسمه زنجیرلی از آثار بسیار نادر و نفیس موزه بشمار میرود. در این موزه «آرشیو تابلت» و همچنین 75000 نوشته میخی نگهداری میشود.

موزه کوشک چینی آلات کوشک در سال 1472 توسط سلطان محمد فاتح ساخته شد و یکی از قدیمیترین آثار معماری عثمانی در استانبول بشمار میرود. در بین سالهای 1891-1875 به عنوان موزه همایون (موزه سلطنتی) مورد استفاده قرار گرفت. در سال 1953 تحت عنوان موزه فاتح برای نمایش آثار اسلامی ترکیه برای بازدید گشوده شد و از سال 1981 به خاطر وضعیت آن در اختیار موزه باستانشناسی استانبول قرار گرفت. بخش ورودی کوشک در یک طبقه و قسمت پشتی در دو طبقه ساخته شده است. در قسمت ورودی رواقی با 14 ستون قرار دارد. ایوان ورودی با چینیهای سرامیکی تزیین شده است. کوشک با 6 اتاق و یک سالن چینی و سرامیکهای دوره سلجوقی و عثمانی را در معرض نمایش قرار داده است. در موزه و انبارهای آن در حدود 2000 اثر وجود دارد.

سربالای عثمان حمدی بیگ، گلخانه، امین اؤنو تلفن: 5207742(0212) فاکس: 5274300(0212) کوزه بجز روزهای د وشنبه همه روزه از ساعت 17-9 برای بازدید باز است.

موزه آثار باستانی شرق

موزه باستانشناسی

موزه کوشک چینی آلات

مدیریت موزه ایاصوفیه- استانبول

مدیریت کل موزه ها و آثار وقفی هنری

موزه ایاصوفیه

ایاصوفیه به خاطر معماری ، عظمت و حجم آن و کارهای انجام شده در آن یکی از آثار نفیس و نادر است و مبنای فکری ساخت مسجدهای عثمانی بوده و نمونه وحدت شرق-غرب است. این آثار در بین آثار معماری جهان یکی از نمونه های نادر و مهمی است که تاکنون سراپا مانده است. به همین سبب، ایاصوفیه سالهای سال با معماری،تاریخ گذشته ، موزائیک کاری و آثار دوره ترک توجه انسانها را بخود جلب خواهد کرد. ایاصوفیه 916 سال به صورت کلیسا، و 481 سال به صورت مسجد مورد استفاده بود و از سال 1953 به بعد به صورت موزه به حیات خود ادامه میدهد. تاریخنگاران بیزانس ( تئوفان،نیکوفوروس،گرامرجی لئون) نوشته اند که ایاصوفیه را اولین بار در زمان امپراطور کنستانتین اول (337-324 ) ساخته اند. این ساختمان با سقف چوبی و دیوار از سنگ بازیل در یک آتش سوزی از بین رفت. از بنا اثری به دوران ما نمانده است. دومین بار امپراطور تئودوسیوس دوم ساخت در سال 415 برای عبادت آماده شد. این بنا مجددا در حملات 532 نیکا در آتش سوخت. در حفاریهای سال 1963 برخی تکه های بنا در این رابطه آشکار شد. اینها شامل ورودی معبد ، ستونها و سر ستونهای مختلف هستند که تکه نمونه های معماری بشمار میروند. امپراطور یوستینیوس (565-527) تصمیم به ساخت کلیسایی بزرگتر از دو ایاصوفیه قبلی گرفت و معماران مشهور آن عصر ایسیدوروس میلتی و ترالسی آنتمیوس ایاصوفیه را که برای ما یادگار مانده است ساختند.

سنگ مرمر، سنگهای الوان، سرستونها و ستون های بجای مانده از شهرهای باستانی آناتولی برای ساخت ایاصوفیه به استانبول حمل شد. ساختمان ایاصوفیه از ماه آرالیک سال 532 شروع و در 27 ماه آرالیک سال 537 به پایان رسید. از نظر معماری از یک فضای بزرگ ، دو فضای جنبی و اندرونی و بیرونی ساخته شده است. ابعاد قسمت داخلی 100X 70 متر است و چهار دیواره 55 متری و قبه 31/30 متری پوشیده شده است. در معماری ایاصوفیه کارهای موزائیکی نیز اهمیت کسب کرده است. در روی موزائیک های قدیمی طرحهای گیاهان و هندسی در چهارچوبهای طلایی دیده میشوند. فیگورهای موزائیکی مربوط به سده های 12-9 هستند. اینها در روی در اکپراطور، در قسمت محراب و در خروجی و در گالری طبقه بالا دیده میشوند. ایاصوفیه با فتح استانبول و آغاز دوره ترکها تبدلات مختلفی را شاهد بوده است. اطراف محراب، با هنر چینی ترکی و بهترین نمونه های خوش نویسی ترک زینت شده است. از اینها میتوان به سوره از قران کریم که توسط خطاط شهیر ترک مصطفی قاضی عسگر عزت افندی لوحه های مدور 50/7 متری را روی قبه مثال زد. در این لوحه ها الله، محمد، عمر، عثمان، علی،حسن،ابوبکر و حسین نوشته شده است. در دیواره های کنار محراب لوحه های هدیه شده توسط پادشاهان عثمانی نوشته و هدیه شده است. سلطلن سلیم دوم، سلطان محمد سوم، سلطان مراد سوم و آرامگاه شاهزاده ها ، فواره سلطان محمود اول، مدرسه صبیان، کتابخانه، محفل سلطان عبدالمجید، اقامتگاه موقت نمونه های دوره ترک است که با چینیها، بخش داخلی و موزائیکها معماری عصر عثمانی را در بهترین شکل آن به نمایش گذارده است. موزه همه روزه از ساعت 16.30-9.30 برای بازدید باز است.

فیلم موزه ایاصوفیه (21.6 مکابایت) سلطان احمد میدانی، امین اؤنو تلفن: 5284500 (0212) فاکس: 5125474 (0212) به به جز روزهای دوشنبه همه روزه از ساعت 16.30-9.20 برای بازدید آماده است.

ایا ایرینه ( سنت ایرینه)- استانبول

موزه موزائیکهای بویوک سرای

- استانبول موزه فتحیه (پامماکاریستوس)

- استانبول موزه ایمراخور سرایی

- استانبول موزه کاریه

- استانبول سرای تکفور

- استانبول مدیریت موزه ایاصوفیه

- استانبول مدیریت کل موزه ها و آثار وقفی هنری

موزه ایاصوفیه

ایاصوفیه به خاطر معماری ، عظمت و حجم آن و کارهای انجام شده در آن یکی از آثار نفیس و نادر است و مبنای فکری ساخت مسجدهای عثمانی بوده و نمونه وحدت شرق-غرب است. این آثار در بین آثار معماری جهان یکی از نمونه های نادر و مهمی است که تاکنون سراپا مانده است. به همین سبب، ایاصوفیه سالهای سال با معماری،تاریخ گذشته ، موزائیک کاری و آثار دوره ترک توجه انسانها را بخود جلب خواهد کرد. ایاصوفیه 916 سال به صورت کلیسا، و 481 سال به صورت مسجد مورد استفاده بود و از سال 1953 به بعد به صورت موزه به حیات خود ادامه میدهد.

تاریخنگاران بیزانس ( تئوفان،نیکوفوروس،گرامرجی لئون) نوشته اند که ایاصوفیه را اولین بار در زمان امپراطور کنستانتین اول (337-324 ) ساخته اند. این ساختمان با سقف چوبی و دیوار از سنگ بازیل در یک آتش سوزی از بین رفت. از بنا اثری به دوران ما نمانده است. دومین بار امپراطور تئودوسیوس دوم ساخت در سال 415 برای عبادت آماده شد. این بنا مجددا در حملات 532 نیکا در آتش سوخت. در حفاریهای سال 1963 برخی تکه های بنا در این رابطه آشکار شد. اینها شامل ورودی معبد ، ستونها و سر ستونهای مختلف هستند که تکه نمونه های معماری بشمار میروند. امپراطور یوستینیوس (565-527) تصمیم به ساخت کلیسایی بزرگتر از دو ایاصوفیه قبلی گرفت و معماران مشهور آن عصر ایسیدوروس میلتی و ترالسی آنتمیوس ایاصوفیه را که برای ما یادگار مانده است ساختند. سنگ مرمر، سنگهای الوان، سرستونها و ستون های بجای مانده از شهرهای باستانی آناتولی برای ساخت ایاصوفیه به استانبول حمل شد. ساختمان ایاصوفیه از ماه آرالیک سال 532 شروع و در 27 ماه آرالیک سال 537 به پایان رسید. از نظر معماری از یک فضای بزرگ ، دو فضای جنبی و اندرونی و بیرونی ساخته شده است. ابعاد قسمت داخلی 100X 70 متر است و چهار دیواره 55 متری و قبه 31/30 متری پوشیده شده است. در معماری ایاصوفیه کارهای موزائیکی نیز اهمیت کسب کرده است. در روی موزائیک های قدیمی طرحهای گیاهان و هندسی در چهارچوبهای طلایی دیده میشوند. فیگورهای موزائیکی مربوط به سده های 12-9 هستند.

اینها در روی در اکپراطور، در قسمت محراب و در خروجی و در گالری طبقه بالا دیده میشوند. ایاصوفیه با فتح استانبول و آغاز دوره ترکها تبدلات مختلفی را شاهد بوده است. اطراف محراب، با هنر چینی ترکی و بهترین نمونه های خوش نویسی ترک زینت شده است. از اینها میتوان به سوره از قران کریم که توسط خطاط شهیر ترک مصطفی قاضی عسگر عزت افندی لوحه های مدور 50/7 متری را روی قبه مثال زد. در این لوحه ها الله، محمد، عمر، عثمان، علی،حسن،ابوبکر و حسین نوشته شده است. در دیواره های کنار محراب لوحه های هدیه شده توسط پادشاهان عثمانی نوشته و هدیه شده است. سلطلن سلیم دوم، سلطان محمد سوم، سلطان مراد سوم و آرامگاه شاهزاده ها ، فواره سلطان محمود اول، مدرسه صبیان، کتابخانه، محفل سلطان عبدالمجید، اقامتگاه موقت نمونه های دوره ترک است که با چینیها، بخش داخلی و موزائیکها معماری عصر عثمانی را در بهترین شکل آن به نمایش گذارده است. موزه همه روزه از ساعت 16.30-9.30 برای بازدید باز است.

فیلم موزه ایاصوفیه (21.6 مکابایت) سلطان احمد میدانی، امین اؤنو تلفن: 5284500 (0212) فاکس: 5125474 (0212) به به جز روزهای دوشنبه همه روزه از ساعت 16.30-9.20 برای بازدید آماده است.

ایا ایرینه ( سنت ایرینه)- استانبول

موزه موزائیکهای بویوک سرای- استانبول

موزه فتحیه (پامماکاریستوس)- استانبول

موزه ایمراخور سرایی- استانبول

موزه کاریه- استانبول سرای تکفور- استانبول

ایا ایرینه ( سنت ایرینه)- استانبول

مدیریت کل موزه ها و آثار وقفی هنری

ایا ایرینه ( سنت ایرینه)

ایا ایرینه در حیاط اول توپکاپی سرایی قرار دارد و در سده 6 در زمان امپراطور یوستیانوس ساخته شده است. از بخشهای محراب، مکان نیایش و سالن و سه نمازخانه تشکیل شده است. معماری و لوازم ساختمانی بکار رفته در آن نشاندهنده یک ساختمان تیپ بیزانسی است. در سال 1453 پس از فتح استانبول کلیسا تبدیل به مسجد شد و به همین جهت تغییر چندانی در آن واقع نشد. مدت طولانی به عنوان انبار غنایم و اسلحه مورد استفاده بود. داماد احمد فتحی پاشا منشی توپخانه در سال 1846 سنگ بنای اولین موزه ترک را در اینجا بنا نهاد و اولین آثار را به اینجا آورد. در سال 1869 ایاایرینه به عنوان موزه همایون (موزه سلطنتی) نامیده شد. با گذشت زمان، به دلیل نامناسب بودن محاهای نمایش ، آثار این محل در سال 1875 به کوشک چینی آلات منتقل شد. از سال 1908 به عنوان موزه نظامی ایا ایرینه مورد استفاده قرار گرفت. بعدها ساختمان برای مدتی خالی ماند و سپس بعد از تعمیرات به مدیریت موزه ایاصوفیه تحویل و بصورت یکی از اجزای آن درآمد. با اخذ مجوز از مدیریت موزه ایاصوفیه میتوان آنرا زیارت کرد.

فیلم آیا ایرینه (سنت ایرینه) 8.37 مگابایت توپکاپی سرایی ، حیاط 1 ، سلطان احمد، امین اونو تلفن: 5284500(0212) فاکس: 5125474 (0212) آدرس الکترونیک: [email protected] با مجوز مدیریت موزه ایا صوفیه قابل بازدید است.

موزه موزائیکهای بویوک سرای- استانبول

مدیریت کل موزه ها و آثار وقفی هنری

موزه موزائیکهای بویوک سرای

موزه موزایئکهای سرای بزرگ در جنوب مسجد سلطان احمد در داخل راسته مسجد قرار دارد. حیاط مفروش موزائیکی موزه در قسمت جنوب شرقی سرای بزرگ امپراطور بیزانس بصورت حیاط رواق تا حدی سالم مانده است. موزائیک کاریهای سرای بزرگ در سالهای 550-450 میلادی بطرز بسیار زیبایی ساخته شده است. در این کارها موضوعهای مذهبی دیده نمیشوند. موضوعات از معیشت روزمره و صحنه های طبیعی بوجود آمده است. در میان این طرحها سوسماری که زرافه میخورد، جنگ شیر و فیل، دوشیدن یک مادیان، کودکان غازچران، آدمی که در حال دوشیدن یک بز است، کودکی که به الاغش علف میدهد، خرسهایی که سیب میخورند و نبرد شکارچی با پلنگ از صحنه های فراموش نشدنی هستند. موزه موزائیکهای بویوک سرای در سال 1953 به عنوان زیر مجموعه موزه های باستان شناسی استانبول افتتاح شد و از سال 1979 به موزه ایاصوفیه وابسته شد. در سال 1982 در پی عقد قرار داد مدیریت کل موزه ها و یادوارهای وزارت فرهنگ با آکادمی علوم اتریش پروتکل همکاری آماده و طرح مرمت و بازسازی موزائیکها آغاز و در سال 1997 این تلاشها به اتمام رسید.

سلطان احمد ، امین اونو تلفن: 5284500 (0212) فاکس: 5125474 (0212) آدرس الکترونیک: [email protected] به جز روزهای چهارشنبه همه روزه از ساعت 9.30 الی 17 برای بازدید باز است.

موزه فتحیه (پامماکاریستوس)- استانبول

مدیریت کل موزه ها و آثار وقفی هنری

موزه در فاتح چهارشنبه قرار دارد. پامماکاریستوس دیر کلیسایی است که در عصر بیزانس ساخته شده است. پس از پایان عصر تلسط لاتین در قرن 13 یک قلعه مزار بر آن افزوده شده است. پس از فتح کماکان در اختیار مسیحیان بود و از آن بصورت دیر زنانه استفاده میشد و در سال 1455 سراسقف بدینجا نقل مکان کرد و تا سال 1586 مرکز سراسقف بود. سلطان مراد سوم (1595-1574) این کلیسا را به مسجد تبدیل کرد و آنرا فتحیه نامید. کلیسای شمالی هنوز هم بعنوان مسجد مورد استفاده است و کلیسای اصلی با موزائیک های زیبای قرن 16 تزیین شده و پس اط تعمیرات سالهای 1940-1938 تبدیل به موزه شد و به عنوان قسمتی از موزه ایا صوفیه به آن پیوست. با مجوز مدیریت موزه ایا صوفیه میتوان از آن بازدید کرد. تلفن: 5284500 (0212) فاکس: 5125474 (0212) آدرس الکترونیک: [email protected] با مجوز مدیریت موزه ایا صوفیه میتوان از آن بازدید کرد.

موزه ایمراخور سرایی- استانبول

مدیریت کل موزه ها و آثار وقفی هنری

یادواره ایمراخور (مسجد الیاس بیگ دیر سنت استودیوس هاکییوس ایونس پرادروموس ساختمان در سمت یدیکوله جای گرفته است و یکی از قدیمیترین بناهای دوره بیزانس در استانبول بشمار میرود. در قرن پنجم ساخته شده است. استودیوس به عنوان دیرساز و کلیسا ساز معروف شده بود. دیر در دوره بیزانس به عنوان مرکز دین اهمیت خود را بدست آورده بود. در دوره تلسط لاتین دیر-کلیسا در حجم بزرگ خسارت دید و به حال تخریب درآمد در قرن 13 تعمیرات ضروری در آن انجام گرفت و اطراف آن با دیواری قطور محصور شد. در سده های 13 و 14 سیاحانی که از استانبول دیدن کرده اند از تزیینات و ابهت کلیسا سخن رانده اند. پس از فتح استانبول ساختمان در سال 1486 توسط الیاس بیگ به صورت مسجد درآمد. سپس به مرور زمان در اثر زلزله و آتش سوزی در حجم بزرگ خسارت دید و در سال 1908 سقف آن فرو نشست و پس از مرمت و نوسازی بصورت امروزی درآمد. ستونها، معماری و ویژگیهای ساختمان و تزیینات مفرشها دست نخورده باقی مانده است.

یدیکوی ، فاتح تلفن: 5221750 (0212) فاکس: 5125474 (0212) با اجازه مدیریت موزه ایاصوفیه قابل بازدید است.

موزه ایمراخور سرایی- استانبول

مدیریت کل موزه ها و آثار وقفی هنری

یادواره ایمراخور (مسجد الیاس بیگ دیر سنت استودیوس

هاکییوس ایونس پرادروموس ساختمان در سمت یدیکوله جای گرفته است و یکی از قدیمیترین بناهای دوره بیزانس در استانبول بشمار میرود. در قرن پنجم ساخته شده است. استودیوس به عنوان دیرساز و کلیسا ساز معروف شده بود. دیر در دوره بیزانس به عنوان مرکز دین اهمیت خود را بدست آورده بود. در دوره تلسط لاتین دیر-کلیسا در حجم بزرگ خسارت دید و به حال تخریب درآمد در قرن 13 تعمیرات ضروری در آن انجام گرفت و اطراف آن با دیواری قطور محصور شد. در سده های 13 و 14 سیاحانی که از استانبول دیدن کرده اند از تزیینات و ابهت کلیسا سخن رانده اند. پس از فتح استانبول ساختمان در سال 1486 توسط الیاس بیگ به صورت مسجد درآمد. سپس به مرور زمان در اثر زلزله و آتش سوزی در حجم بزرگ خسارت دید و در سال 1908 سقف آن فرو نشست و پس از مرمت و نوسازی بصورت امروزی درآمد. ستونها، معماری و ویژگیهای ساختمان و تزیینات مفرشها دست نخورده باقی مانده است.

یدیکوی ، فاتح تلفن: 5221750 (0212) فاکس: 5125474 (0212) با اجازه مدیریت موزه ایاصوفیه قابل بازدید است.

موزه کارییه - استانبول

مدیریت کل موزه ها و آثار وقفی هنری

کارییه در سمت ادیرنه کاپی استانبول قرار گرفته است. کارییه(خورا) لغت یونانی است و به معنای بیرون شهر و دشت و دمن است. در منابع از قلعه ای بسیار قدیمی در صحرا صحبت شده است. در محل این قلعه کلیسای خورا را یوستینیانوس برپا ساخت. ساختمان با تزیینات مختلف و بازسازیها تا عصر کومنوسها پابرجا بود، و با گسترش دربار امپراطوری بلاک هرنایی شهرتی بهم زد. در پایان سده 11 مادر زن امپراطور آلکسیوس 1 به نام ماریا دوکایینا کلیسا را مجددا بنا کرد. گنبد کلیسا با کمربند از چهارسو نگهداری شده است. در بین سالهای 1261-1204 در زمان اشغال لاتینها دیر و کلیسا به حالت تخریب درآمد. در عصر آندرونیکوس دوم (1328-1282) بر اثر حوادث عصر، شاعر و نویسنده و کلیددار خزانه تئودور میتوخیدس در سال 1313 این دیر و کلیسا را مرمت کرد و یک بنا در شمال و در غرب ساختمان و در جنوب آن یک قلعه (پارکلسیون) ساخت. علاوه بر آن این بناها را با موزائیک کاری تزیین کرد. در جبهه جنوبی یک قلعه تک طبقه و دراز را ایجاد کرد.

سقف را با قبه و گنبد پوشاند. ساختمانی که در جبهه غربی ساخته شد اینک در همان نقطه قرار دارد. و قسمت شمالی آن از یک کریدور معمولی عبارت است. بخش میانی ساختمان با گنبد بلندی پوشیده شده است. در دوره ترکها با چوب مرمت شده است. در جبهه بیرونی نیم پایه و نگهدارنده ها و طوقهای سنگی و کارهای انجام شده انعطاف و حیات به ساختمان بخشیده است. جبهه شرق موقعیت خاصی را ایجاد میکند. وضعیت میانی با پایه هایی بصورت کمربند محکم میشوند. پس از فتح استانبول مدت اندکی به صورت کلیسا مورد استفاده واقع شد و در سال 1511 وزیرخادم علی پاشا آنرا به صورت مسجد درآورد. بعدها در جنب آن یک مدرسه و غذاخوری ساختنه شد. موزائیک کاریها پس از تبدیل به مسجد با تخته و رنگ پوشیده شدند. از سال 1948 تا 1958 در پی فعالیتهای انستیتو امریکایی بیزانس شناسی کلیه کارهای موزایئکی مجددا در معرض دید قرار گرفت. موزائیک و نقاشیهای روی دیوار مربوط به دوره های اواخر بیزانس (قرن 14) از نمونه های نادر بشمار میرود. این موزائیک کاریها و نقاشیها شباهتهای بسیار نزدیکی را نشان میدهند. زمینه های یک نسق قبلی در این کارها دیده نمیشوند. افکار عمیق، حرکت فیگورها و حالتهای انعطاف دار آنها از ویژگیهای این اسلوب است. در نماز خانه های بیرونی زندگی عیسی مسیح و در نمازخانه های داخلی صحنه هایی از زندگی حضرت مریم دیده میشود.

روی دری که بین دو نمازخانه قرار دارد عیسی دیده میشود. در سمت چپ تولد مسیح و در جلو والی گرینوس اهالی و رویت ملک به یوسف و بردن مریم و فراوانی نان و تبدیل آب به شراب دیده میشود؛ در سمت چپ خبر تولد مسیح توسط زعما و بهبود افراد افلیج و صحنه قتل کودکان دیده میشود. وقتی وارد عبادتگاه داخلی میشویم زیباترین کار موزائیک مربوط به دیسیس است. در وسط مسیح ، درچپ مریم و در پایین مریم ایساکیوس،کومنوس و در طرف چپ عیسی یک راهبه دیده میشود. این زن دختر دختر میکتییل پالیولوکوس هشتم است. او همسر شاهزاده مغول آباکا خان شد و پس از فوت همسرش به استانبول آمد و کسوت راهبه را بر تن کرد. در این قسمت در گنبد عیسی و در بین پرها اجداد مسیح دیده میشوند. در روی در اصلی ورودی کلیسا در وسط مسیح در سمت چپ تصویر تزیین کننده و مرمت کنند کلیسا تئودوروس میتوخیتوس و ماکت کلیسا به چشم میخورد. زندگی حضرت مریم آنطور بر اساس موضوعاتی که در انجیل آمده است تصویر شده است. در عبادتگاه داخلی تولد مریم، اولین قدم ها و جبراییل در حال خبر دادن تولد نوزاد به او و در محراب تهیه پشم برای پوشاندن محراب دیده میشود. در قسمتی اصلی داخل کلیسا وفات حضرت مریم و موزائیک کاری یک مقدس دیده میشود. تمام قسمتهای پارکلسیون با نقاشی های دیواری پوشیده شده است. صحنه تولد (آناستاسیا) یک شاهکار است. در بالای آن صحنه آخرین شام با تمام جزییات آن دیده میشود. در قسمت چپ و راست پارکلسیون چهارچوبها مزار هستند. در قبه میانی پارکلسیون مریم و نوزاد او عیسی و در اطراف آن 12 فرشته تصویر شده است.

ادیرنه کاپی، فاتح تلفن: 6319241 (0212) فاکس: 5125474 (0212) آدرس الکترونیک: [email protected] به جز روزهای چهارشنبه همه روزه از ساعت 16-9 برای بازدید آماده است.

تکفور سرایی - استانبول

مدیریت کل موزه ها و آثار وقفی هنری

تکفور سرایی

ساختمان بین ادیرنه کاپی استانبول و نقطه تماس آبهای خلیج ساخته شده است. بر اساس کاوشها مربوط به قرن 13 میلادی شناخته شده است. در سال 1453 پس از فتح استانبول به صورتهای مختلف مورد استفاده قرار گرفته است. در سالهای 1970 مورد مرمت قرار گرفته است. تکفور سرایی تنها نمونه منحصر به فرد است که از عصر بیزانس به یادگار مانده است. ادیرنه کاپی، فاتح تلفن: 5221750 (0212) فاکس: 5125474 (0212) با کسب اجازه از مدیریت موزه ایا صوفیه میتوان بازدید کرد.

مدیریت کل موزه ها و آثار وقفی هنری

موزه ایاصوفیه کتابخانه محمود

اول

در جنوب ایا صوفیه بین دو ستون قرار دارد. یکی از آثار هنر تزیینی ترک بشمار میرود. بنا در سال 1739 در عصر سلطان محمود اول بدستور او ساخته شد. ساختمان عبارت از کتابخانه، سالن قرائت، خزینه الکتب (محل نگهداری کتابها) و از راهرویی در بین این دو قسمت است. اتاق قرائت از ساختمان اصلی ایا صوفیه با شش ستون باقلوایی و شبکه ای از برنج جدا شده است. در دو لنگه ورودی کتابخانه را تشکیل میدهد نیز با تصاویر گل و بوته تزیین شده و از شبکه برنجی پوشیده است و دو دستگیره کنده کاری شده با «یا فتاح» دارد. دیوارهای اتاق قرائت با تکه های چینی و نوشته تزیین شده است. در روی دیوار مقابل در ورودی طغرای سلطان محمود در بین چینیهای سبز رنگ قرار گرفته است. راهرویی که اتاق قرائت و خزینه الکتب را بهم متصل میکند با تصاویر شکوفه ، گل قرنفیل، لاله و لوحه های چینی تزیین شده. این لوحه ها از نظر رنگ و شکل بینظیر هستند. خرینه الکتب با چهار ستون و یک سکو که دو قسمت را از یکدیگر جدا میکند عبارت است.

قسمت اول با قبه و قسمت دوم با آیینه پوشیده شده است.قبه با حلقه های چوبی هشت گوش تزیین شده است. در میان این قسمت قفسه های چوبی کتاب جای گرفته است. دری که از راهرو به این قسمت باز می شود طغرای سلطان محمود و در روی آن شعری با پانزده بیت وجود دارد که در پایان شعر تاریخ نوشتن ان 1152 هجری (1739) نوشته شده است. در اطراف قبه در زمینه سیاه رنگ با خطی زرد کتیبه ای دیده می شود دیوار های آن با زمینه قرمز و نوشته هایی با رنگ قرمز تزیین شده است. قفسه های چوبی کتاب با زمینه های قرمز رنگ و خطوط تعلیق تزیین شده که در بیت آخر تاریخ نوشتن ان در قصیده ای گفته شده است. دراین قسمت نیز دیواره ها با چینی تزیین شده است. در کتابخانه چینی های مربوط به سده های 18-17-16 از ایزنیک ، کوتاهیه و تکفور سرایی در یک جا گرد آمده اند . چینی های سده شانزدهم هزینه الکتب و در راهرو کمپوزیسیون های بهار و گل های شکوفه کرده مربوط به همان سده از نمونه های نادر صنعت چینی ترک به حساب می آیند. پس از اتمام ساختمان کتابخانه سلطان محمود اول کتاب های موجود در سرای سلطنتی گالاتا به اینجا منتقل شد علاوه بر آن کتاب های دیگری از خزانه همایون سرای توپکاپی با مهر های آنجا ممهور شده و به این کتابخانه وقف شد. شیخ الاسلام ساءالدین و سایر منسو بان دولتی کتاب هایی وقف کردند. در کتابخانه حدود پنج هزار دست کتاب دست نویس وجود داشت. این کتاب ها در سال 1969 به کتابخانه سلیمانیه منتقل شد.

مدیریت موزه ادبیات دیوانی

(مولوی خانه گالاتا) - استانبول

مدیریت کل موزه ها و آثار وقفی هنری

موزه ادبیات دیوانی (مولوی خانه گالاتا)

در سال 1975 مولوی خانه گالاتا بصورت موزه به فعالیت آغاز کرد و با نام در خاکستری مولوی خانه یکی از نهاد های فرهنگی و هنری زمانه در آمد. مولوی خانه ها در طول قرون در کنار علم به فرهنگ موسیقی ترک نیز تاثیر بسزایی گذاشتند. اطراف مولو ی خانه ها گرد آمده بودند کسانی بودند که در شاخه های مختلف هنری آموزش دیده و حرف هایبسیاری برای گفتن داشتند. مولوی خانه در سمت یوکسک کالدرم منطقه بیک اوغلو در انتهای سربالایی یکی از قدیمی ترین خانگاه های اصفهان است. این بنا در سال 1491 در زمان سلطان بایزید دوم به عنوان گاوداری بیگلر بیگی اسکندر پاشا ساخته شد. اولین شیخ آنجا محمد سما چلبی بود. مولوی خانه در زمان سلطان مصطفی سوم (1766 ) دچار آتش سوزی شد و پس از انشای مجدد تا به امروز برای ما به یادگار مانده است. ساختمان در سال های بعد توسط سلطان سلیم سوم، سلطان محمود دوم، و عبدالمجید مرمت شد. مولوی خانه تا سال 1925 فعالیت می کرد و در سال های 1972-1967 مجددا تعمیر و مرمت شد . مولوی خانه که بطور مجموعه دارای حجره های دراویش ، سما خانه ، قسمت شیخ ها و محفل خونکار ها قسمت خواهران، کتابخانه ، خانه موقتی، آشپز خانه، مزار ها و حمام است.

سما خانه

در روی در ورودی این قسمت چوبی که اکنون به صورت موزه مورد استفاده است کتیبه مرمتی سلطان عبدالمجید که تاریخ 1853 را نشان می دهد منقوش است. ساختمان بصورت هشت گوش است و از نمونه های سبک باروک قرن هجدهم بشمار می رود. در این قسمت آلت های موسیقی ترک، آثار مربوط به فرهنگ مولوی در آن به نمایش گذاشته شده است. در قفسه های چو بی که در قسمت بالا قرار دارددیوان اشعاری شعرای که در مولوی خانه رشد و نمو یافته اند مانند شیخ قالب، اسماعیل انکارایی، اسرار و فصیح ددلر و شاعره لیلا خانوم بصورت ادوار تاریخی جای گرفته است. قسمت شیخ و محفل خونکار در طبقه بالا است.

حجره دراویش

این حجره ها در کنار هم ساخته شده اند.

مزار ها مزار شیخ قالب:

در اوایل قرن نوزدهم ازطرف خالد سعید افندی ساخته شده است. دارای رنگ خاکستری است. در داخل آن محمد روحی ، حسین ، عیسی سلیم افندی و اولین شارح مثنوی شارح اسماعیل انکارایی و مزار شیخ قالب افندی بچشم می خورد.

مزار خالد سعید افندی:

این مزار همزمان با مزار دیگر ساخته شده است . رنگش خاکستری است. در داخل آن شیخ قدرت الله جناب عطا الله و خالد سعید افندی و عبیدالله افندی و بهمراه مزار همسرش امینه اسما خانوم بچشم می خورد.

موقت خانه و رضای خدا

در دست چپ قسمت ورودی قرار دارد .این بنا در اوایل قرن نوزدهم ساخته شده است و برای اقامت موقت زائران بوده است.

کتابخانه

توسط خالد سعید افندی ساخته شده است. در طبقه بالای موقت خانه قرار دارد. در این کتابخانه 3455 جلد کتاب وجود دارد.

هزیره (گورستان) شیوخی که در مولوی خانه خدمت می کردند ، همسرانشان قدومه نواز ها نی نواز ها شاعران صاحب دیوان در انجا به خاک سپرده شده اند. علاوه بر آن مزار ابراهیم احمد پاشا خمپاره چی ، ابراهیم متفکر شخصی که اولین چاپخانه را در ترکیه دایر کرد، آهنگ ساز مشهور واردا کستا سعید احمد ، نایی عثمان دده و تپه دلن علی پاشا و مزار خانواده اش در آنجا دیده می شود. سنگ مزار ها و تزیینات انها قابل توجه هستند.

آدرس: جاده قالب دده شماره 15 بیگ اوغلو استامبول تلفن :2544141(0212)

فیلم موزه دیوان ادبیات (مولوی خانه گالاتا ) 8.03 مگا بایت

جاده قالب دده شماره 15 تونل –بیگ اوغلو

تلفن : 2454141(0212) فکس: 2435045(0212) بجز روز های چهارشنبه همه روزه از ساعت 17-9.30 برای بازدید آماده است.

مدیریت موزه آثار اسلامی و ترک - استانبول

مدیریت کل موزه ها و آثار وقفی هنری

موزه آثار اسلامی و ترک

موزه آثار اسلام و ترک نخستین موزه ترکیه است که آثار اسلام و ترک را در خود گرد آورده است. ساختمان در اواخر سده نوزده آغاز و در سال 1913 به اتمام رسید. و در داخل یکی از مهمترین کارهای معمار صنعان یعنی مسجد سلیمانیه جای گرفته است و از سال 1914 بعنوان " اوقاف اسلامیه موزه " ( موزه وقف اسلام ) به روی بازدید کنندگان گشوده شد. پس از اعلام جمهوریت تحت نام موزه آثار اسلام و ترک مشهور شد. موزه در سال 1983 از ساختمان سلیمانیه به ساختمان سرای ابراهیم پاشا که امروزه نیز در آن قرار دارد منتقل شد . سرای ابراهیم پاشا یکی از زیباترین نمونه های معماری قرن شانزدهم عثمانی است. که بر روی سنت تاریخی عصر روم بنا شده است. تاریخ دقیق ساخت آن و علت ساخت آن تا کنون مشخص نشده است و در سال 1920 به دستود سلطان سلیمان قانونی به احترام صدارت 13 ساله صدرالعظم ابراهیم پاشا به او پیش کش شد.

بنا به اظهار تاریخ نویسان سرای ابراهیم پاشا از سرای توپکاپی با عظمت تر و بزرگتر بوده و بسیار مهمانی ها و جشن ها و پذیرایی ها را در اعصار مختلف در کنار شورش های بسیار شاهد بوده است و توسط دیگر صدرالعظم ها مورد استفاده قرار گرفته و بصورت قشلاق، محل پذیرایی سفیرا، دفتر خانه دولتی ،مرحمت خانه و دادگشتری و زندان نیز بکار گرفته شده است. در چهار طرف آن حیات های وسیع قرار گرفته و ساختمان های عثمانی چوبی آن به مانند ساختمان های سنگی تا سده ها به یادگار مانده است و پس از مرمت سال های 1983-1966 به عنوان مکان جدید موزه آثار اسلام و ترک مجددا به حیات تازه باز گشت. قسمت هایی که امروزه بصورت موزه بکار می رود حاوی مینیاتور های دربار های عثمانی تابلو ها و گراور های غربی و در سالن بزرگ مراسم قرار دارد و قسمت دوم دارا دو حیات است. موزه آثار اسلام و ترک در سال 1984 در مسابقات موزه های شورای اروپا مدال ویژه هیئت ژوری را کسب کرد. و در سال 1985 از طرف بخش یونسکو شورای اروپا بخاطر فعالیت در زمینه جلب کودکان به فرهنگ مدال کسب کرد. موزه آثار اسلام و ترک در بین موزه های جهان با مجموعه ای بیش از چهل هزار اثر آثار منتخب هنر های اسلامی دوره های مختلف و سبک های مختلف را دارا است .

قسمت قالی

قسمت قالی یکی از گران بها ترین مجموعه های هنر قالی جهان را در خود جای داده است و سال های سال به نام " موزه قالی" معروف بوده است. موزه نه تنها قالی های ترک بلکه کلکسیون گران بهایی از قالی های دیگران را نیز داراست. در کنار قالی های دوره سلجوقی سجاده های سده 15 و قالی هایی با طرح های حیوانات مربوط به سده های 17-15 از منطقه آناتولی و "قالی حل بین" از غرب را با طرحی هندسی و قالی هایی با خطوط کوفی از نمونه های گران بهای این قسمت هستند. قالی های ایران و قفقاز و نمونه های قالی اوشاک و سرای کلکسیون قالی موزه آثار اسلامی و ترک بای کسانی که مایل به تحقیق جدی در مورد هنر قالی در جهان هستند منبعی غیر قابل اجتناب است.

قسمت هنر خطاطی و دست نویس

موزه آثار اسلام و ترک دارای کلکسیون عظیمی از سده هفتم تا بیستم است. و بخشی از آن مجموعه قران کریم است که جغرافی وسیعی را احتوا می کند و ازاقصی نقاط گرد آوری شده است. این کلکسیون با آثاری از هنر خطاطی اموی ، عباسی، مصری، تولون اوغولهای سوریه، فاطمی ،ایوبی، مملوکی،مغولی ،ترکمنی،قاجاری صفوی و خان های آناتولی وعثمانی را یکجا گرد اورده است. در میان دست نویس ها علاوه بر دست نویسهای قران کریم کتاب هایی با موضوعات گوناگون (برخی با نقاشی) از نظر موضوع ، اسلوب خطاطی و تزیینات جلد توجه را جلب می کند. فرامینی که طغرا های سلطان های عثمانی را بر خود دارند، برات نامه ها هر کدام اثری نادر هستند و نوشته های مینیاتور های ایرانی و ترکی و دیوان های اشعار موزه آثار اسلام و ترک بعنوان یکی از مشهور ترین موزه های جهان در این زمنیه بشمار می رود.

قسمت آثار چوبی

این کلکسیون نمونه های هنری سده های 10-9 آناتولی را در خود جای داده است. نمونه های نفیسی که از دوره سلجوقی ها و امیر نشین های آناتولی بجای مانده تا صدف ها ، عاج ها، آثار چوبی، کار های برجسته دوره عثمانی صندوقچه های قران صندوقچه های چوبی از کلکسیون های گران بهای این قسمت است که توجه همه را جلب می کند.

قسمت آثار سنگی

آثار سنگی کتیبه دار از دوره های اموی، عباسی، مملوکی، سلجوقی و عثمانی که برخی دارای موضوع هستند در موزه آثار اسلام و ترک گرد آوری شده اند. نمونه های نادر آثار سنگی دوره سلجوقی و سنگ های مزار با صحنه هایی از شکار تصویر اژدها و ققنوس و نوشته های کوفی از دوره های قدیم هنر خطاطی عثمانی و اسلوب های کتابت و سنگ نویسی و ظرافت کاری های روی سنگ دارای اهمیت خاصی است.

قسمت سرامیک و شیشه

آثار سرامیکی که در حفاری های سال های 14 19 -1908 بدست آمده است مربوط به سامره ، تل حلب، رکا، و کشان هستند. بدین ترتیب از آثار سرامیکی دوران اولیه اسلام را می توان در کلکسیون های موزه آثار اسلامی و ترک مشاهده کرد. سرای قلیچ اسلان کنیا با آثاری از دوره سلجوقی و بیگلر بیگی ها شامل موزاییک و چینی های محراب و دیواری یکی دیگر از بخش های مهم این کلکسیون بشمار می رود.نمونه های سرامیک و چینی عثمانی و سرامیک های دوره متاخر تر کوتاهیه و چاناکاله را نیز باید قید کرد. کلکسیون شیشه نمونه های هنر اسلام است که از سده نهم آغاز و تا شمعدان های قرن نوزدهم مملوک ها از نمونه های هنری دوره عثمانی هستند.

بخش هنری کانی کلکسیون های هنری موزه آثار اسلامی و ترک از جمله ابریق، بخوردان ، ایینه، هاونگ ، به همراه درهم مربوط به دوره امپراتوری سلجوقی و سلجوق های آناتولی هستند. تخماق های دروازه اولو جامی در بخش هنر معدن اسلامی جایگاه خاصی دارد که با سمبل های فلکی مربوط به سده چهاردهم و با شمعدان های اندوره مجموعه ویژه ای را بوجود آورده اند. در بین نمونه های هنری معدنی عثمانی از ابتدای سده شانزدهم تا اواخر سده نوزدهم نقره ، برنج، مرصع، قندیل، گلابدان، بخوردان، دنبک ،آلیاژ مس و روی ،ابریق ها را می توان نام برد.

قسمت قوم شناسی

نمونه های قوم شناسی که در طی سالیان گرد آوری شده اند از موزه سرای ابراهیم پاشا به موزه آثار اسلامی و ترک منتقل و در معرض نمایش قرار گرفته اند. در جدیدترین کلکسیون این موزه دستگاه های بافت قالی، محصول بافته شده، تکنیک های رنگرزی نمونه های هنری دستبافت که از مناطق مختلف آناتولی گرد آوری شده است و البسه های رنگ و وارنگ، لوازم خانه ، صنایع دستی، نمونه های هنر دستی، چادر های کوچ نشینان و لوازم خاص روستاییان در معرض نمایش قرار دارد.

میدان سلطان احمد، امین اونو تلفن 5181805(0212) فکس:5181807( 0212)

آدرس الکترونی:

آدرس سایت:

بجز روز های دوشنبه همه روزه از ساعت 16.30-9.30 برای بازدید باز است.

موزه آدام میکچویچ

مدیریت موزه توپکاپی سرایی - استانبول

مدیریت کل موزه ها و آثار وقفی هنری

موزه توپکاپی سرایی

سرای توپکاپی پایتخت امپراتوری عثمانی و اقامتگاه خانواده سلطنتی پس از فتح استامبول توسط سلطان محمد فاتح در سال 1473 به مرکز اداری کشور تبدیل شد. خانواده سلطنتی توپکاپی سرایی را تا قرن نوزدهم و زمان اقامت در قصر های بسفر مورد استفاده قرار داده اند. سرای پس از اعلام جمهوریت در سوم آوریل 1924 بدستور آتا ترک بصورت موزه در آمد. سرای که در ادوار مختلف و بدستور پادشاهان مختلف مرمت و تغییرات اساسی در آن انجام شد به شکلی کاربر و همه جانبه در آمد که نشان دهنده یکی از جنبه های حکومت عثمانی است. دربار عثمانی که در طی زمان با هیرارشی غالب و امتیاز خاص معماری آن در زمان افول و اوج گیری حکومت ها تاثیرات پذیرفته است و به حیات خود ادامه داده است. حوادث غم انگیز که بخشی از گذشته آن را در بر می گیرد به مرور زمان اتفاق افتاده است و در بین موزه های جهان یکی از نمونه های نادری است که برای ما به جای مانده است. سلطان محمد فاتح حکومت بیزانس را که در سیمای استامبول بصورت سمبل در آمده بود از خاور میانه وارث آن شد حرکتی پویا و برای سیستم اجرایی بعدی عثمانی که از آسیا به آناتولی ادامه پیدا کرده بود تغییراتی بوجود آورد. یکی از ویژگی ها این بود که پادشاه و خانواده اش به حکومت استبدادی قدرت بخشیده است و بافت دربار را با قوانین فاتح بصورت سیستم امپراتوری هیرارشی قدم به قدم به پیش برده و شکل داده است.

این تغییرات را در عناصر سرای توپکاپی می توان بوضوح مشاهده کرد. توپکاپی سرایی که توپو گرافی آن در دریای مرمره خلیج بسفر و خلیج طلایی در شبه جزیره استامبول ساخته شده است . در قسمت خشکی سرای بخش حصار سلطانی که توسط فاتح ساخته شده و در قسمت رو به دریا با حصار بیزانس از شهر جدا شده است.قصر دارای دروازه های متعدد خشکی و آبی است که دارای موارد استفاده متعدد بوده و از طرف در اصلی باب همایون (در سلطنتی) ایا صوفیه قرار دارد. قصر که در طی صد ها سال به شکل ها و جلوه های مختلف بصورت یک مرکز اداری فعال در آمده بود که این امر را از در ورودی آن می توان مشاهده کرد. این دروازه با ویژگی های سده پانزدهم با شکل و شمایل یک قلعه دربار همسویی می کند . از این دروازه که مردم عادی نیز می توانستند عبور کنند کوشکی قرار دارد که تا قرن نوزدهم باقی مانده بود که در آن خزاین و وقایع الاتفاقیه قصر را می توان مشاهده کرد. حیاط بسیار وسیع و بزرگ قصر در سمت خلیج و دریای مرمره قرار دارد و خاص باغچه را از سایر بخش ها جدا می کند. این قسمت که مابین باب همایون و باب سلام قرار گرفته دو قسمت بزرگ قصر را که تا زمان ما به یادگار مانده است از هم جدا می کند و قسمت بیرونی (خارجی) آن تحت اداره بستانچی ها بوده است . در قسمت چپ انبار هیزم ، جبهه خانه در کلسیای هایکا ایرینه قرار دارد. ساختمان های ضرابخانه که در قرن هجدهم مرمت شده است از بنا هایست که تا عصر ما باقی مانده است.قصر دعاوی یعنی دارای عریضه و انبارهای ابنیه خاص د ر مقابل رواقی قرار دارد که اشراف و سفرای خارجی که به قصر می آمدند اسبان خود رادر آنجا می بستند و این ساختمان ها پشت در پشت قرار گرفته اند .

در سمت چپ بیمارستان گلخانه، نانوایی مخصوص و سیستم آبرسانی قصر از ساختمان هایی است که در حیاط دیده می شود. از این کوشک ها یکی باب عالیست که در مقابل کوشک آلای قرار دارد . این مکان محل تماشای دسته های نظامی بود که در سده نوزده که با اسلوب آمپیر نو سازی شده بود. در سمت خلیج و سرکه چی کوشکی در فضای باز به نام یالی کوشکی بود که پادشاهان همه ساله از آنجا به نظاره حرکت نیروی دریایی می نشستند. در سده نوزدهم تا عبور خط آهن از قصر این کوشک تخریب شد . ساختمانی که از سده هفدهم و سبک کلاسیک در قصر سبد چی ها دیده می شود قسمتی است که اهل حرم از آنجا جشن ها را تماشا می کردند. در این قسمت ساختمان هایی مخصوص باغبانان ساخته شده که در کنار کوشک چنین قرار دارند که همزمان با قصر سطان محمد فاتح ساخته شده اند. این کوشک با صفا که ایوان و آلاچیق آن معماری دوره تیموری را به خاطر می آورد موزه های باستان شناسی مربوط به سلطان عبدالحمید دوم قرار گرفته است. در دماغه قصر یک در گنبد دار که در دوره های متاخر تر نام سرای جدید را گرفته است و در ابتدای آن رواقی مربوط به سده شانزدهم و کوشک مرمر و در قسمت انتهایی آن خانه های چوبی متعلق به سده هجدهم و خانه ییلاقی سبک روکو کو در سمت ساحل قرار دارد. در سال 1860 این قصر آتش گرفت و پی آن در کوشک اینجیلی توسط معمار صدر العظم گوجا صنعان پاشا به نام داوود آقا ساخته شد و به مراد سوم هدیه شد. حصار مرمره قصر را در بر گرفته و انبار ماهی و دروازه آخور دو دری بود که در حال پایان بود .

این دو کوشک که طویله های سلطنتی در آن قرار داشت و از آن تنها برج روشنایی دوره سوم عثمانی تا روزگار ما مانده است. از خط همایونی تا خاص باغچه ازعصر بیزانس مورد استفاده بود تنها میدان جیریت و قصر های اسحاق پاشا و گلخانه و خرابه های قصر مانگان های بیزانس تا زمان ما باقی مانده است. حیاط باب همایون و باب سلام خیابان درخت کاری شده به هم متصل می کند که به مناسبت های گوناگون از جمله سلام های جمعه و روز های خاص و هزیمت به سفر و آمدن سلطان در آنجا مراسم برگزار می شد. ینیچر ها زمانی که به قصر می آمدند این قسمت را مورد استفاده قرار می دادند. سرای باب سلام با دروازه قبه دار آن قلعه های هم عصر اروپا را به یاد می آورد و در دوم به سمت بخش درونی قلعه حصار سلطان متصل می شود. ساخت و ساز های مختلفی که شبیه حصار هستند و دیوار مانند در این بخش های حیاط قرار دارد و درسه ردیف پشت به پشت هم قصر را دربر گرفته اند . میدان دیوان قسمتی است که به جز سلطان کسی به آن وارد نمی شد و محلی است که لایه های بالایی حکومت در آن قرار داشتند. در این حیاط در طی تاریخ حیوان های مختلفی نیز نگهداری می شدند و محور عمده آن تحت نام باب سعادت معروف است. در میدان قله عدالت که از زمان فاتح مانده است و سه گنبدی که از رواق دیوان همایون هستند در سمت چپ دیده می شوند. این مکان رسمی که چهار روز در هفته صدرالعظم و وزیران دولت برای امور دولت مانند گرد همایی کابینه جمع می شدند، سفیران نیز در اینجا پذیرایی می شدند و قسمت دفتر خانه نیز در اینجا قرار داشت.در پشت این ساختمان خزانه بیرونی ب
انگلیسیistanbul museums
عربیمتاحف اسطنبول