عبارت "الهی شکر" به معنای شکرگزاری و قدردانی از خداوند است و به‌طور کلی در زبان فارسی به عنوان یک عبارتی مذهبی و احساسی مورد استفاده قرار می‌گیرد. در اینجا به برخی از قواعد نگارشی و قواعد عمومی زبان فارسی مرتبط با این عبارت اشاره می‌کنم:

1. حروف اضافه: در کاربردهای مختلف، ممکن است بخواهید از حروف اضافه استفاده کنید. برای مثال "الهی شکر بر نعمت‌هایت".

2. علامت نگارشی: در پایان جملات می‌توانید از نقطه استفاده کنید. اگر "الهی شکر" به عنوان یک جمله مستقل قرار می‌گیرد، باید نقطه در انتهای آن گذاشته شود.

3. حجم و تکرار: اگر بخواهید از این عبارت در متونی خاص استفاده کنید، می‌توانید آن را تکرار کنید. مثلاً: "الهی شکر، الهی شکر، الهی شکر بر تمام نعمت‌های تو".

4. تلفظ: توجه به تلفظ صحیح این عبارت در هنگام نوشتن و بیان هم مهم است.

5. نکات ادبی: در زبان ادبی و شعر، این عبارت می‌تواند به شکل‌های مختلفی به کار رود و ممکن است با جملات یا عباراتی دیگر ترکیب شود.

6. ناگفته نماند: استفاده از این عبارت در محافل دینی یا مذهبی عموماً توصیه می‌شود و بار معنایی عمیق‌تری به آن می‌دهد.

با رعایت این نکات می‌توانید به شکل صحیح و زیبایی از عبارت "الهی شکر" استفاده کنید.