عبارت "باطن بینی" به معنای درک و فهم عمیق‌تر و پنهان‌تر از مسایل یا موضوعات است. برای نگارش صحیح و استفاده درست از این اصطلاح، چند نکته قواعدی و نگارشی وجود دارد که می‌توان به آن‌ها اشاره کرد:

1. توجه به املاء: کلمات "باطن" و "بینی" باید به درستی نوشته شوند. در اینجا "باطن" به معنای درون و "بینی" به معنای بینایی یا دیدن است.

2. استفاده از حروف بزرگ: در متن‌های رسمی یا نوشتاری، ممکن است نیاز به رعایت حروف بزرگ در ابتدای جملات یا نام‌ها وجود داشته باشد.

3. فاصله‌گذاری: بین دو کلمه باید یک فاصله مناسب وجود داشته باشد. لذا باید نوشت: "باطن بینی" و نه "باطنبینی".

4. نحوه استفاده در جملات: این عبارت معمولاً در متن‌های فلسفی، عرفانی یا ادبی به کار می‌رود و باید توجه داشت که در جملات باید با دقت و با توجه به معنی آن استفاده شود. مثلاً: "با استفاده از باطن بینی می‌توان به عمق حقیقت پی برد."

5. قافیه و وزن: در اشعار و ادبیات نیز باید به قافیه و وزن حروف توجه شود. اگر برای شعر از این اصطلاح استفاده می‌شود، باید به این نکته دقت کرد.

با رعایت این نکات، می‌توان از عبارت "باطن بینی" به طرز صحیح و مناسبی استفاده کرد.