کلمه "بن‌مایه" در زبان فارسی به معنی "ماده اصلی" یا "عناصر بنیادین" است و به طور خاص در زمینه‌های مختلفی مانند ادبیات، فلسفه، هنر و علوم به کار می‌رود.

قواعد استفاده از "بن‌مایه":

1. نوشتار صحیح:

   • "بن‌مایه" باید به صورت پیوسته و بدون فاصله نوشته شود و از استفاده از "بن مایه" جدا خودداری شود.

2. تلفظ:

   • تلفظ صحیح این کلمه "بن‌مایه" با یک "ی" در انتهای آن است.

3. مثال‌ها:

   • "بن‌مایه‌ی داستان به مشکلات اجتماعی می‌پردازد."
   • "او برای نوشتن مقاله‌اش از بن‌مایه‌های مختلفی استفاده کرده است."

4. نقطه‌گذاری:

   • در متن‌های رسمی و ادبی، اگر "بن‌مایه" در ابتدا یا انتهای جمله قرار گیرد، معمولاً نیازی به استفاده از ویرگول نیست مگر اینکه جمله پیچیده باشد و نیاز به توضیحات بیشتری داشته باشد.

5. استفاده در زبان محاوره و نوشتار:

   • این کلمه در زبان محاوره کمتر استفاده می‌شود، اما در متون ادبی و علمی رایج است.
6. معادل‌ها و هم‌معناها:
   • برای "بن‌مایه" می‌توان از کلماتی مانند "مخزن"، "مرکز" یا "عناصر پایه" استفاده کرد، اما در هر زمینه‌ای باید به دقت به معنا و مفهوم توجه کرد.

بنابراین، "بن‌مایه" کلمه‌ای است که در نوشتار و گفتار باید با دقت استفاده شود و از صحت نگارشی آن مطمئن شد.