کلمه "بازپس سپریدن" که به معنای "پس دادن یا بازگرداندن چیزی" است، در قواعد فارسی به ویژه در نگارش و استفاده در جملات، نکات زیر حائز اهمیت است:

1. جدا نوشتن و ترکیب نوشتن:

   • "بازپس" به تنهایی و به عنوان یک واژه مجزا به معنای برگشت دادن است. بنابراین ممکن است در برخی مواقع به تنهایی استفاده شود.
   • "سپردن" به معنای واگذار کردن است و "بازپس سپردن" ترکیبی است که معمولاً به معنای دریافت چیزی که قبلاً داده شده، به کار می‌رود.

2. پیشوندها و پسوندها:

   • "باز" به عنوان پیشوند در زبان فارسی مفهومی از بازگشت و بازگرداندن را منتقل می‌کند.
   • در زمان نوشتن این کلمات توجه به، نحوه‌ی ترکیب پیشوند و ریشه (سپردن) از اهمیت بالایی برخوردار است.

3. نحوه صحیح استفاده در جملات:

   • اطمینان حاصل کنید که جمله به درستی به شکل فعلی (فعل) و به لحاظ معنایی منسجم باشد.
   • مثال: "او کتاب را بازپس سپرد" که به معنای "او کتاب را به صاحبش برگرداند" است.
4. مسائل نگارشی:
   • در نوشتن، باید اطمینان حاصل شود که از فاصله‌گذاری صحیح بین کلمات استفاده شود و در صورت نیاز از ویرگول یا سایر نشانه‌های نگارشی به درستی استفاده شود.

در نتیجه، "بازپس سپریدن" به عنوان یک عبارت به معنای "برگشت دادن چیزی" استفاده می‌شود، و توجه به قاعده‌های نگارشی و ساختاری در استفاده صحیح از آن ضروری است.