کلمه "اصرار ورزیدن" به معنای تاکید کردن بر یک موضوع یا اصرار در پی‌گیری آن است. در استفاده از این عبارت، چند نکته نگارشی و قواعد زبانی را می‌توان مد نظر قرار داد:

1. فعل مرکب: "اصرار" به عنوان اسم و "ورزیدن" به عنوان فعل عمل می‌کند. بنابراین، این عبارت به عنوان یک فعل مرکب در نظر گرفته می‌شود.

2. مناسبت با زمان: همانند دیگر افعال، "اصرار ورزیدن" نیز باید با زمان مناسب جمله سازگار باشد. به عنوان مثال:

   • "او به ادامه تحصیل اصرار ورزیده است."
   • "من بر روی این موضوع اصرار می‌ورزم."

3. نحو: معمولاً این عبارت در جمله با دیگر عناصر نحوی به کار می‌رود. به عنوان مثال:

   • "او بر تصمیم خود اصرار ورزید."
   • "آنها در مورد این موضوع اصرار ورزیدند."

4. نکته‌های نگارشی: در نوشتار، بهتر است از جملاتی ساده و روشن استفاده شود، به طوری که مفهوم اصرار به وضوح انتقال یابد بدون استفاده از جملات پیچیده.

5. مترادف‌ها و معانی: می‌توان از مترادف‌های مشابه نیز استفاده کرد، مثل "تکلّف کردن"، "پافشاری کردن" و "اصرار کردن"، بسته به سیاق جمله.

با درنظر داشتن این نکات، می‌توانید "اصرار ورزیدن" را به درستی در نوشتار خود به کار ببرید.