افعال مقاربه در زبان فارسی به افعالی اطلاق می‌شود که به صورت نرسیدن به یک فعل یا وقوع یک حالت یا عمل، به اتفاق می‌افتند. به عبارت دیگر، این افعال نمایانگر حالتی هستند که به وقوع فعل نزدیک می‌شوند، ولی به طور کامل به آن فعل نرسیده‌اند.

قواعد نگارشی برای افعال مقاربه:

1. ساختار فعل مقاربه:

   • این افعال معمولاً با استفاده از فعل "خواستن" یا "نزدیک شدن" ساخته می‌شوند.
   • به عنوان مثال: "خواستن رفتن"، "نزدیک شدن به حرف زدن"، "تقریباً رسیدن به".

2. استفاده از قیدها:

   • در جملات با افعال مقاربه، می‌توان از قیدهایی مانند "تقریباً"، "کم و بیش"، "نزدیک" برای نشان دادن میزان نزدیک به وقوع فعل استفاده کرد.
   • مثال: "او تقریباً به در رسید."

3. فعل اصلی:

   • معمولاً فعل اصلی به صورت مصدر (فرم پایه فعل) می‌آید.
   • مثال: "او می‌خواست برود" به معنای "او به رفتن نزدیک بود، اما نرفت."

4. جملات شرطی:

   • می‌توان افعال مقاربه را در جملات شرطی نیز استفاده کرد.
   • مثال: "اگر کمی بیشتر کار کنی، به موفقیت نزدیک خواهی شد."

5. زمان افعال:

   • افعال مقاربه می‌توانند در زمان‌های مختلف (گذشته، حال، آینده) استفاده شوند اما باید به تناسب معنایی توجه داشت.
   • مثال در زمان آینده: "او می‌خواهد به دانشگاه برود"، و در زمان گذشته: "او می‌خواست به سفر برود ولی نرفت."
6. نکته‌های گرامری:
   • دقت به نوع ضمایر و زمان‌های فعل در جملات مقاربه مهم است؛ مثلاً در جملات سوم شخص، ضمیر جمع یا فرد باید به درستی انتخاب شود.

مثال‌ها:

• "من نزدیک بودم که گزارش را تمام کنم."
• "او می‌خواهد با دوستانش بیرون برود."
• "ما تقریباً به هدفمان رسیدیم."

این قواعد می‌توانند به درک بهتر و استفاده صحیح‌ از افعال مقاربه در جملات کمک کنند.