بهر

کلمه "بهر" در زبان فارسی به صورت‌های مختلفی استفاده می‌شود و می‌تواند معانی و کاربردهای گوناگونی داشته باشد. در اینجا به برخی از قواعد و نکات نگارشی مربوط به این کلمه اشاره می‌کنم:

1. معنا: واژه "بهر" به معنای "درآمد" یا "نفع" است و معمولاً در ابیات شعر و متون ادبی به‌کار می‌رود. در گفتار روزمره کمتر استفاده می‌شود.

2. نحوه نوشتار: این کلمه باید به صورت صحیح و بدون اشتباه املایی نوشته شود. در متون ادبی و رسمی باید دقت شود که به‌درستی و در جای مناسب استفاده شود.

3. نحوه استفاده: "بهر" معمولاً به عنوان اسم به کار می‌رود و در جملات رسمی یا ادبی به‌کار گرفته می‌شود. به عنوان مثال: «بهر این کار را باید با دقت انجام دهیم.»

4. ترکیب‌های متداول: این کلمه ممکن است در ترکیب با کلمات دیگر به شکل‌هایی مانند "بهربرداری" (بهره‌برداری) و "بهره‌وری" به کار رود.

5. نکات نگارشی:

   • در نگارش ادبی و رسمی، توجه به لحن و سیر منطقی جملات ضروری است.
   • کلمه "بهر" اگر در متن ادبی یا شعر استفاده شود، ممکن است به صورت‌های دیگر مانند "بهره" هم مورد استفاده قرار بگیرد.
6. تلفظ: معمولاً "بهر" به صورت "بَهَر" تلفظ می‌شود.

به عنوان جمع‌بندی، کلمه "بهر" با دقت در متن‌های ادبی و رسمی کاربرد دارد و باید در استفاده از آن به معنا و نوع نگارش توجه داشت.

البته! در اینجا چند مثال از کلمه "بهر" در جملات مختلف آورده شده است:

1. به ‌بهره‌وری بالای این سیستم، می‌توانیم به نتایج بهتری دست یابیم.
2. به‌طور کلی، آن‌ها در میدان جنگ به‌خوبی به جنگیدند و از بهردیگران دفاع کردند.
3. ما برای انجام این پروژه به کمک متخصصین بهر خواهیم برد.
4. در نتیجه‌ی تحقیقات، بهرت‌مندی از فناوری‌های نوین نشان داده شد.

اگر مثال‌های بیشتری نیاز دارید، خوشحال می‌شوم که کمک کنم!