کلمه "بی‌قابلیت" به معنای فقدان قابلیت یا توانایی است و در جمله‌ها و متون فارسی به کار می‌رود. در اینجا به برخی از قواعد نگارشی و استفاده از این کلمه اشاره می‌کنیم:

1. نوشتن با خط فاصله: "بی‌قابلیت" به دلیل ترکیب "بی" و "قابلیت" باید نوشته شود. "بی" به معنای نداشتن است و باید با خط فاصله به "قابلیت" متصل شود.

2. استفاده در جمله:

   • می‌توانید از این کلمه در جملات مختلف استفاده کنید:
     • "او در این زمینه بی‌قابلیت است."
     • "این سیستم به دلیل بی‌قابلیت بودن در مواجهه با مشکلات، نتوانست عملکرد مناسبی داشته باشد."

3. ترکیب با دیگر واژه‌ها:

   • "بی‌قابلیت" می‌تواند با صفات یا قیدهای دیگر ترکیب شود:
     • "این طرح به شدت بی‌قابلیت است."
     • "این فرد به خاطر بی‌قابلیت‌های خود از پذیرش در این موقعیت محروم شد."
4. جایگاه در جمله: معمولاً "بی‌قابلیت" می‌تواند به عنوان صفت در کنار اسم به کار برود:
   • "این پروژه بی‌قابلیت است."
   • "بی‌قابلیت او در انجام این کار منجر به وقوع مشکلات شد."

با در نظر گرفتن این نکات، می‌توانید "بی‌قابلیت" را به درستی در متون فارسی خود استفاده کنید.