کلمه "بیدل" در زبان فارسی به معنی بی‌احساس یا بی‌دل است و در ادبیات فارسی همچنین به عنوان نام شاعر معروف "بیدل دهلوی" شناخته می‌شود. برای نگارش صحیح و قواعد و نگارش این کلمه، نکات زیر را در نظر بگیرید:

1. نوشتار:

   • کلمه "بیدل" با حرف "ب"، "ی"، "د" و "ل" نوشته می‌شود.
   • املای صحیح آن "بیدل" است و از به کار بردن تلفظ‌های نادرست پرهیز کنید.

2. استفاده در جملات:

   • "او در غم غرق شده و بیدل است."
   • "شعرهای بیدل دهلوی از عمق احساسات انسانی حکایت می‌کند."

3. نقاط و علائم نگارشی:

   • هنگامی که کلمه "بیدل" را در جمله‌ای به کار می‌برید، می‌توانید از ویرگول، نقطه و سایر علائم نگارشی بر اساس ساختار جملات ساده و پیچیده استفاده کنید.
4. حالات مختلف:
   • "بیدل" در حالت‌های مختلف به عنوان اسم، صفت یا حتی به عنوان بخشی از ترکیب‌های زبانی به کار می‌رود.

با رعایت این نکات می‌توانید از کلمه "بیدل" به درستی در نگارش و گفتار خود استفاده کنید.

1. شاعر بزرگ فارسی، بیدل دهلوی، با اشعار عمیق خود دل‌های بسیاری را جذب کرده است.
2. بیدل به عنوان یک هنرمند در دنیای شعر، به تعابیر زیبا و تازه از عشق و زندگی می‌پردازد.
3. در یک شب آرام در باغ، به اشعار بیدل گوش می‌دادم و از زیبایی کلماتش لذت می‌بردم.