پیش آورد

عبارت "پیش آورد" به معنای "آوردن چیزی به جلو" یا "به جلو آوردن" است و به طور کلی از دو بخش تشکیل شده است: "پیش" و "آورد".

قواعد فارسی و نگارشی برای استفاده از "پیش آورد" به شرح زیر است:

1. جمله‌سازی:

   • "او با مهارت مطالب علمی را پیش آورد."
   • "این موضوع را به موقع پیش آوردیم."

2. فعل و فاعل:

   • "پیش آورد" یک فعل است و معمولاً به همراه یک فاعل و مفعول (چنانچه نیاز باشد) استفاده می‌شود.
   • مثال: "مدیر پروژه این ایده را پیش آورد."

3. زمان و حالت:

   • "پیش آورد" به صورت گذشته، حال و آینده قابل تصرف است. در زمان آینده، می‌توان از "پیش خواهد آورد" استفاده کرد.
   • مثال: "او در جلسه آینده، ضرورت این تغییر را پیش خواهد آورد."

4. مناسبت و شکل‌های مختلف:

   • توجه به معنای ترکیبی و متناسب با بافت جمله ضروری است؛ به گونه‌ای که نشان دهد کلمه در چه زمینه‌ای استفاده می‌شود.
   • "او در بحث خود، نکات مهمی را پیش آورد."
5. جدا نوشتن یا وصل نوشتن:
   • معمولاً "پیش" و "آورد" به صورت جدا نوشته می‌شوند، اما در برخی از ساختارهای غیررسمی و محاوره‌ای ممکن است به صورت متصل نیز دیده شود.

با رعایت این نکات می‌توانید به درستی از "پیش آورد" در نوشتار و گفتار خود استفاده کنید.