پیشی گیرنده

کلمه "پیشی‌گیرنده" به لحاظ نگارشی و دستوری در زبان فارسی به صورت زیر قابل تحلیل است:

1. ساختار کلمه: "پیشی‌گیرنده" از دو بخش اصلی تشکیل شده است: "پیشی" به معنای جلو و پیش و "گیرنده" که به معنای کسی که چیزی را می‌گیرد.

2. وجههٔ معنایی: "پیشی‌گیرنده" به معنای کسی است که در یک زمینه خاص (مانند مسابقات، رقابت‌ها و ...) جلوتر از دیگران قرار می‌گیرد یا موفق به کسب مقام اول می‌شود.

3. نوشتار: در نوشتن این کلمه، استفاده از "ای" گلابی (ی کسره) بعد از "پیشی" و جدا کردن آن از "گیرنده" با یک خط تیره (یا بدون خط تیره در برخی موارد) به شکل "پیشی‌گیرنده" صحیح و معتبر است.

4. قواعد نگارشی:
   • به طور کلی، در ترکیب‌های فارسی، اگر دو جزء از دو کلمه متمایز تشکیل شده باشند، می‌توان از خط تیره برای جدا کردن آن‌ها استفاده کرد.
   • همچنین، توجه به تاکید بر وزن و معنای ترکیبی کلمات اهمیت دارد.

با توجه به این نکات، استفاده صحیح از کلمه "پیشی‌گیرنده" در متن‌های فارسی توصیه می‌شود.