جهت کپی کردن میتوانید از دکمه های Ctrl + C استفاده کنید
رویداد ها - امتیازات
×
رویداد ها - امتیازات
برای بررسی عملکرد فعالیت و امتیازات خود باید در وب سایت وارد باشید. در صورت عضویت از بخش بالای صفحه وارد شوید، در غیر این صورت از دکمه پایین، مستقیم به صفحه ثبت نام وارد شوید.
معنی: تاریخ یهود. [ خ ِ ی َ ] (ترکیب اضافی ، اِ مرکب ) دوره های «یوم السبت » (استراحت و تعطیل روز هفتم ) و «یوبیل » (جشنی که در مذهب یهود در هر پنجاه سال یک بار برای پرداخت قروض و میراث و آزادی غلامان برپا میشد) به یهودیان اجازه داد که از برقرار ساختن مبداء تاریخ صرف نظر کنند، آنها گاهی خروج خود را از مصر مبداء تاریخ قرار میدادند و گاهی اسارت خود در بابل را (597 ق . م .) حساب میکردند و گاهی بنای دومین معبدشان را (508 ق . م .) و گاهی از هنگام آزادی خود بوسیله ٔ «ماکابه » (143 ق . م .) مبداء قرار میدادند ولی پس از قرن یازدهم مبداء تاریخ خود را آغاز آفرینش عالم قرار دادند. مؤلف کشاف اصطلاحات الفنون در ذیل کلمه ٔ تاریخ آرد: و از آنجمله تاریخ یهود است و سالهای آن شمسی حقیقی و ماههایش قمری است و نام ماههای آن عبارتند از: تسری ، مرخشوان ، کسلیو، طیبث ، شفط، آذر، نیسن ، ایرسیون ، تموز، آب ، ایلول و موجب وضع آن اینست که چون موسی قوم خود رااز فرعون نجات داد و فرعون و قوم او غرق شدند مردم را بدین روز بشارت داد و آن را گرامی شمرد و عید گرفت و آن در شب پنجشنبه ٔ 15 ماه نیسن بود که در آن وقت ماه با غروب آفتاب طالع شده بود و ماه در برج میزان و آفتاب در برج حمل قرار داشت ، در این هنگام خوشه ٔ گندم رسیده و نزدیک درو بود و در مصر این امر مقارن اوائل حمل است ، آنها ناگزیر بودند که سال شمسی را باماههای قمری بکار برند و در بعضی از سالها ماه زائدی را کبیسه گیرند تا زمان عبادات آنان تغییر نکند و سال کبیسه را عبور و غیرکبیسه را بسیطه می نامیدند و در نوزده سال هفت ماه قمری را کبیسه می گرفتند به ترتیب بهزیجوج کبائس . لیکن عرب ماه زائد را بر تمام سال می افزودند و یهود همیشه ماه ششم را که آذر است برای این منظور بکار برند و درنتیجه در سال دو آذر پدید آید یکی آذر کبس که آنرا زاید شمرند و پس از آن آذر اصل که آنرا از ماههای اصلی سال بحساب آورند و پس ازآن نیسن است و ابتدای سال آنها بین اواخر «آب » و «ایلول » سال رومی متغیر است و اما بعضی از یهودان مانند مسلمانان ماهها را از رؤیت هلال گیرند، بی آنکه به تفاوتی که در اقالیم روی میدهد توجه کنند و در زمان موسی علیه السلام نیز چنین بود ولی بیشتر ایشان به ترتیب اهل حساب بعضی از ماهها را 30روزه و بعضی را 29 روز گیرند تا ابتدای ماهها در تمام دنیا تغییر نکند. بنابراین ماهها قمری و بسیطه است ولی ایشان هر یک ازبسیطه و کبیسه را ناقصه و معتدله و کامله قرار میدهند و بسیطه ٔ ناقصه شنجه (358) روز، بسیطه ٔ معتدله شند (354)، بسیطه ٔ کامله شنه (355)، کبیسه ٔ ناقصه شفح (388)، کبیسه ٔ معتدله سفه (385)، کبیسه ٔ کامله شفه (385) روز است ، پس روزهای هر یک از ماههای «تسری » و «شفط» و «نیسن » و «سیون » و «اوب » سی روز و آذر کبیسه یی هم سی روزی است و ماههای «طیبث » و «آذر» اصلی و «ایرو» و «تموز» و «ایلول » کلاً بیست ونه روزی است و ماه «مرخشوان » در سنه ٔ معتدله 27روزی است و «کسلیو» هم درهمین سنه سی روزی است و روزهای آن در سنه ٔ زایده سی روزی و در سنه ٔ ناقصه 29روزی است . درنتیجه ماهها را در سنه ٔ بسیطه تا آخر مرتب کرده اند و در سنه ٔ کبیسه مانند ماههای عربی به ماه زاید مرتب کرده اند یعنی در سنه ٔ بسیطه ماه اول را 30روزی و دومی را 29روزی بهمین ترتیب تا آخر سال بسیطه ولی در سال کبیسه فقط ترتیب دو ماه پنجم و ششم کبیسه ئی تغییر می یابد زیرا هر یک از آن دو سی روزی است و در سنه ٔ ناقصه از بسیط و کبیسه ماههای دوم و سوم 29روزی است و در کامله هر یک از آن دو سی روزی است و چنین قرار دهند که اول ایام سال یکی از روزهای شنبه و دوشنبه و سه شنبه و پنجشنبه باشد ولاغیر، و همچنین پانزدهم نیسن باشد که در نزد ایشان فقط یکشنبه یا سه شنبه یا پنجشنبه یا شنبه باشد ودر این هنگام آفتاب در برج حمل و قمر در برج میزان است و آن یا روز استقبال یا روز قبل و یا بعد از آنست و گاهی هم بندرت بسبب کبس به اوائل ثور و عقرب کشیده میشود و مبداء تاریخ آن ها از پیدایش حضرت آدم است و گمان برند که بین هبوط آدم و زمان حضرت موسی یعنی زمان خروج بنی اسرائیل از مصر که زمان غرق فرعون است 2448 سال است و بین موسی و اسکندر 1000 سال دیگر. (کشاف اصطلاحات الفنون چ احمد جودت ج 1 صص 67 - 68). بیرونی در التفهیم آرد: ماههای جهودان هیچ از اندازه ٔ خویش نگردند، سال ایشان دو گونه است ، یکی بسیطا بعبری ای بسیطه و دیگر عبورا ای کبیسه . و هر یکی از این هر دو گونه سه قسم شود، نخستین «حسارین » ای ناقصه و کم و این آنست که اندرو هر یکی از ماه «مرحشون » و «کسلیو» کم باشد بیست ونه روز. و دوم «شلامیم » ای تمام . وگر او را زایدنام کردندی خوبتر بودی . و این آنست که اندرو هر یکی از این دو ماه که گفتیم تمام باشد سی روز. و سوم «کسدران » ای معتدله بر حال خویش . و این آنست که این دوماه اندرو بر آن اندازه بود که در جدول نهادیم ، مرحشون کم و کسلیو تمام . و این شرطها از آن لازم همی شودکه روا ندارند سر سال را که بروز یکشنبه یا چهارشنبه یا آدینه آید و هیچ ماه دیگر تا از نهاد خویش نگردد. (التفهیم چ جلال همایی ص 232). رجوع به تاریخ قمری شود. التاريخ اليهودي
برای نگارش واژه "تاریخ یهود" در فارسی، باید به چند نکته توجه کنید:
هجونویسی: هر کلمه باید به درستی نوشته شود. به عنوان مثال، "تاریخ" باید به صورت صحیح نوشته شود و دقت شود که "یهود" نیز به همین شکل آورده شود.
فاصله گذاری: بین "تاریخ" و "یهود" باید یک فاصله مناسب وجود داشته باشد. بنابراین، نوشتار به صورت "تاریخ یهود" خواهد بود.
استفاده از حروف بزرگ و کوچک: در فارسی، معمولاً حروف اول کلمات پس از نقطه و در ابتدای جملات بزرگ نوشته می‌شوند. در حالت عادی، کلمات "تاریخ" و "یهود" با حروف کوچک نوشته می‌شوند، مگر اینکه در ابتدای جمله بیایند.
ترکیبات و نهادها: در متن‌های علمی و تحقیقی، اگر به تاریخ یهود به عنوان یک موضوع خاص اشاره میشود، ممکن است بخواهید توضیح یا توصیف بیشتری بدهید و به سیاق نگارشی مربوطه پایبند باشید.
به این ترتیب، نگارش صحیح این کلمه به شکل "تاریخ یهود" و رعایت نکات نگارشی خواهد بود.
لام تا کام نسخه صفحه کلید نیز راه اندازی شده است. شما با استفاده از کلیدهای موجود بر روی صفحه کلید دستگاهتان می توانید با وب سایت ارتباط برقرار کنید. لیست کلید های میانبر
