در زبان فارسی، به‌ویژه در نوشتار و نگارش، قواعدی برای استفاده از واژه‌ها و عبارات وجود دارد. دربارهٔ کلمه "تألیف" و املای آن، به موارد زیر توجه کنید:

1. املای واژه: واژه "تألیف" به معنای نوشتن و تهیه نوشته یا اثر علمی و ادبی است. این کلمه باید با همزه در ابتدای آن نوشته شود: تألیف.

2. لحن نوشتار: بسته به محتوای نوشته و هدف آن، لحن می‌تواند رسمی، غیررسمی یا ادبی باشد. برای نمونه:

   • در متون علمی، لحن باید رسمی و دقیق باشد. مثلاً: "تألیف این کتاب نتیجهٔ پژوهش‌های گسترده در زمینهٔ ... می‌باشد."
   • در متون ادبی یا داستانی، می‌توان از لحن‌های مختلف استفاده کرد: "شاعر با تألیف این شعر، دل عاشقان را به پرواز درآورد."

3. توجه به جملات: زمان استفاده از "تألیف"، باید به ساختار جملات دقت کرد تا معنای دقیق منتقل شود. مثلاً: "او تألیف یک کتاب جدید را در دست دارد" یا "تألیف این مقاله نیازمند زمان و دقت فراوان است."

4. نکات نگارشی: همواره توجه داشته باشید که در نوشتارهای رسمی، قواعد نگارشی نظیر فاصله گذاری و علائم نگارشی رعایت شود تا نوشته تمیز و قابل‌فهم باشد.

با رعایت این نکات، می‌توانید از کلمه "تألیف" و لحن‌های مختلف استفاده کنید.