کلمه «تحلیل عقلی» ترکیبی است که به دو جزء «تحلیل» و «عقلی» تقسیم می‌شود. در زیر به بررسی قواعد فارسی و نگارشی مرتبط با این ترکیب می‌پردازیم:

1. حدود معنایی:

   • «تحلیل» به معنای بررسی، تجزیه و تفکیک یک پدیده یا مفهوم به اجزای آن است.
   • «عقلی» به ویژگی‌های مربوط به عقل و تفکر منطقی اشاره دارد.

2. ترکیب و ساختار:

   • این ترکیب به صورت ترکیب وصفی است که در آن «عقلی» صفت «تحلیل» است. این نوع ترکیب به معنای تحلیل مبتنی بر عقل و منطق است.

3. نحوه بکارگیری:

   • در نوشته‌ها و متون علمی، از این ترکیب به عنوان یک ابزار تحلیلی استفاده می‌شود. (مثلاً: "تحلیل عقلی مسائل اجتماعی به درک بهتری از علل و عوامل آنها کمک می‌کند.")

4. نکات نگارشی:

   • در نگارش رسمی، باید از به کار بردن عبارات غیررسمی و غیرمعطل خودداری کرد.
   • به هنگام استفاده از این ترکیب در متون، از صحت و دقت در انتخاب واژه‌ها اطمینان حاصل کنید.
5. مثال‌ها:
   • "ما باید یک تحلیل عقلی از وضعیت فعلی اقتصادی کشور داشته باشیم."
   • "این مقاله به تحلیل عقلی گزاره‌های فلسفی می‌پردازد."

با رعایت این نکات، می‌توان به شکل مؤثر و صحیح از عبارت «تحلیل عقلی» در متون خود استفاده کرد.