کلمه "تمیز" به معنای پاک، مرتب و بدون آلودگی است و در جمله‌ها و عبارت‌های فارسی به چندین شکل مورد استفاده قرار می‌گیرد. در اینجا به برخی از قواعد نگارشی و دستوری مرتبط با این کلمه اشاره می‌کنیم:

1. قید:

   • "تمیز" می‌تواند به عنوان قید در جمله‌ها به کار رود. به عنوان مثال: "او اتاق را تمیز مرتب کرد."

2. قید کیفیت:

   • می‌توان از این کلمه برای توصیف کیفیت چیزی استفاده کرد: "این لباس تمیز است."

3. صفات:

   • هنگامی که "تمیز" به عنوان صفت به کار می‌رود، باید با اسم توافق داشته باشد:
     • "خانه تمیز" (مؤنث)
     • "کتاب تمیز" (مذکر)

4. توصیف:

   • برای توصیف وضعیت یا وضعیت خاصی به کار می‌رود: "او همیشه تمیز و منظم است."

5. ترکیبات:

   • کلمه "تمیز" می‌تواند با دیگر واژه‌ها ترکیب شده و معانی جدیدی ایجاد کند. مثلاً: "تمیزکاری" به معنای انجام عمل تمیز کردن.
6. قواعد نگارشی:
   • اگر "تمیز" در وسط جمله به کار می‌رود، به یاد داشته باشید که باید برای آن ساختار صحیح جملات را رعایت کنید و از حفظ نشانه‌های نگارشی مناسب استفاده کنید.

برای استفاده صحیح از این کلمه در متون مختلف، توجه به زمینه و نوع جمله اهمیت دارد.