کلمه "عوض" در زبان فارسی به معنای "جایگزین" یا "عوض" استفاده می‌شود. در مورد تنوین در زبان فارسی، باید به نکات زیر توجه کرد:

1. تنوین در فارسی: در زبان فارسی، بر خلاف عربی، تنوین به صورت رسمی وجود ندارد و به کار نمی‌رود. اما ممکن است در یادداشت‌ها یا متون ادبی از علاماتی شبیه به تنوین برای ایجاد جملات بهتر استفاده شود.

2. استفاده در جملات: در کاربردهای عادی، "عوض" به عنوان یک اسم یا قید معمولاً به شکل بدون تنوین به کار می‌رود، مثلاً: "او عوض کارش را انجام نداد."

3. نکات نگارشی:

   • دقت کنید که "عوض" معمولاً در جملات به صورت مبتدا، مفعول یا قید به کار می‌رود.
   • در نوشته‌های ادبی یا شاعری، می‌توان از قافیه‌ها و وزن‌های خاص برای برجسته کردن کلمات استفاده کرد.
4. فرمایش در فنون ادبی: در ادبیات، "عوض" می‌تواند به عنوان یک بازی با کلمات یا تعابیر سیاه‌محتوا استفاده شود.

با توجه به نکات بالا، "عوض" خود به خود تنوین ندارد و در نوشتار فارسی هم به همین شکل به کار می‌رود.