جرعه نوش

کلمه «جرعه نوش» ترکیبی است که به معنای «کسی که جرعه‌جرعه می‌نوشد» به کار می‌رود. این ترکیب به لحاظ قواعد فارسی و نگارشی دارای نکات زیر است:

1. ترکیب دو جزء: «جرعه» و «نوش» دو جزء این ترکیب هستند. «جرعه» به معنای مقدار کمی از نوشیدنی است و «نوش» به معنای نوشیدن می‌باشد. بنابراین، این دو جزء یک معنی خاص را ایجاد می‌کنند.

2. استفاده در جملات: این ترکیب معمولاً در توصیف حالات یا رفتارهای خاص، به ویژه در مورد نوشیدن مایعات (مانند شراب، چای یا سایر نوشیدنی‌ها) به کار می‌رود. به عنوان مثال:

   • «او به آرامی جرعه نوشید و لذت برد.»

3. نکات نگارشی:

   • این ترکیب باید با فاصله نوشته شود: «جرعه نوش» و نه «جرعه‌نوش»، زیرا «نوش» به عنوان فعل مستقل در نظر گرفته می‌شود.
   • برای تاکید بر روی این ترکیب می‌توان از علامت‌گذاری‌هایی مانند ویرگول استفاده کرد: «او، جرعه نوش، مشغول لذت بردن از چای بود.»
4. رعایت قواعد شناسه: در متون رسمی یا ادبی، رعایت اصول قافیه و آهنگ در جمله‌بندی‌های شعری یا نثری که این کلمه به کار رفته، نیز اهمیت دارد.

با رعایت این نکات، می‌توان از ترکیب «جرعه نوش» به درستی استفاده کرد.

1. بعد از یک روز طولانی و خسته‌کننده، نشستن کنار شومینه و نوشیدن یک جرعه نوش گرم آرامش‌بخش است.
2. در مراسم عروسی، مهمانان هر کدام یک جرعه نوش از باغ‌گلابی تازه‌ساقط را به سلامتی عروس و داماد خوردند.
3. به یاد روزهای گذشته، او با یک جرعه نوش میوه‌ای، خاطرات شیرین کودکی‌اش را مرور کرد.