کلمه "چهر نمودن" در زبان فارسی به معنای "چهره‌ای را نشان دادن" یا "آشکار کردن" به کار می‌رود. در اینجا به تعدادی از قواعد نگارشی و دستوری مرتبط با این کلمه اشاره می‌کنم:

1. استفاده از فعل: "نمودن" یک فعل است که به معنای "کردن" است و معمولاً با یک مفعول همراه است. برای مثال: "او چهره خود را چهر نمود."

2. قواعد صرف و نحو: در ترکیب با اسم "چهر"، فعل "نمودن" در زمان‌های مختلف می‌تواند صرف شود. مثلاً:

   • گذشته: "چهره را چهر نمود."
   • حال: "چهره را چهر می‌کند."
   • آینده: "چهره را چهر خواهد کرد."

3. نکات سبک و بلاغت: در استفاده از این ترکیب، می‌توان به انتخاب واژه‌های مناسب و هم‌نشینی آن‌ها توجه کرد تا معنای دقیق‌تری منتقل شود. به عنوان مثال، به جای "چهره را چهر نمودن" می‌توان گفت "چهره را آشکار کرد" تا معنای جمله بهتر درک شود.

4. انتخاب درست حرف اضافه: بسته به بافت جمله، ممکن است از حرف اضافه مناسبی برای ارتباط بین وجوه مختلف استفاده شود. برای مثال:

   • "چهر را در مجلس چهر نمود."
   • "چهر را برای دوستانش چهر نمود."
5. پاراگراف‌بندی و ترتیب جملات: وقتی جمله‌ای نوشته می‌شود که از "چهر نمودن" استفاده می‌کند، باید به ترتیب منطقی جملات توجه داشت تا مفهوم به خوبی منتقل شود.

امیدوارم این توضیحات برای شما مفید واقع شود! اگر سوالات بیشتری دارید، در خدمت شما هستم.