کلمه "خایه‌دار" در زبان فارسی به معنای "دارای خایه" یا "خایه‌دار" استفاده می‌شود. برای نوشتن و استفاده صحیح از این کلمه، می‌توان به نکات زیر توجه کرد:

1. هجاء و نوشتار: کلمه باید به صورت صحیح هجاء شود. به عنوان مثال، "خایه‌دار" به این شکل نوشته می‌شود. استفاده از همزه (ء) در این کلمه ضروری نیست و در بعضی از متون می‌توان به شکل "خایدار" نیز استفاده کرد، اما "خایه‌دار" شکلی استاندارد و رایج‌تر است.

2. نقش کلمه: این کلمه معمولاً به عنوان صفت استفاده می‌شود و به ویژگی خاصی اشاره دارد. بنابراین باید در متونی که به توصیف یا ویژگی‌سازی می‌پردازند قرار گیرد.

3. نکات نگارشی: در نوشتن جملات، توجه به صحیح‌ترین قالب جمله و ساختار نحوی مهم است. به عنوان مثال:

   • "این حیوان خایه‌دار است."
   • "بسیاری از موجودات خایه‌دار در طبیعت وجود دارند."
4. محتوا و زمینه استفاده: استفاده از این کلمه در متون علمی، زیست‌شناسی یا در زمینه‌های مرتبط به حیوانات رایج‌تر است. بهتر است از آن در زمینه‌های غیررسمی یا گفتگوهای غیر علمی با احتیاط استفاده کرد.

با رعایت این نکات می‌توان از کلمه "خایه‌دار" به‌درستی و به‌طور مؤثر استفاده کرد.