کلمه "دار غرور" به عنوان یک ترکیب در زبان فارسی به معنای شخص یا چیزی است که دارای غرور و خودبزرگ‌بینی است. برای نگارش و استفاده درست از این عبارت، می‌توان به چند نکته زیر توجه کرد:

1. استفاده صحیح از "دار": کلمه "دار" به معنی "دارنده" یا "مالک" است. بنابراین، "دار غرور" به معنای "کسی که دارای غرور است" می‌باشد.

2. نقطه‌گذاری مناسب: در متون فارسی، استفاده صحیح از نشانه‌های نگارشی مانند ویرگول و نقطه می‌تواند به وضوح معنای جمله کمک کند. اگر این عبارت بخشی از یک جمله باشد، باید بهContext و ساختار جمله توجه داشت.

3. توجه به نوع نوشته: در نوشته‌های ادبی، اجتماعی یا روانشناختی، عبارت "دار غرور" می‌تواند معانی مختلفی داشته باشد و بهتر است با توجه به Context کلی متن، معنای دقیق آن مشخص شود.

4. ترکیب با دیگر واژه‌ها: می‌توان این عبارت را با واژه‌های دیگر ترکیب کرده و جملاتی مانند "او فردی دار غرور است" یا "شخصیتی که دار غرور است" ایجاد کرد که نشان‌دهنده‌ی صفات افراد می‌باشد.

5. تعادل در توصیف: هنگام استفاده از این عبارت، توجه به جنبه‌های مثبت و منفی غرور می‌تواند ضروری باشد. غرور می‌تواند نشان‌دهنده یک ویژگی مثبت (اعتماد به نفس) یا منفی (خودبزرگ‌بینی) باشد.

با رعایت این نکات، می‌توان به شکل صحیح و مؤثر از عبارت "دار غرور" در نوشتار فارسی استفاده کرد.