دود برآمدن

معنی: دود برآمدن . [ ب َ م َ دَ ] (مص مرکب ) دود برخاستن . بلند شدن دود. در آتش افروختن . (یادداشت مؤلف ). ادخان . تدخین . دخون . دخن . دود برآمدن از آتش . (منتهی الارب ).
- دود از چیزی برآمدن ؛ سوختن آن چیز. (یادداشت مؤلف ) :
سعدی ز سوز سینه هر دم چنان بنالد
کز سوز ناله ٔ او دود از قلم برآید.
سعدی .
- دود از خام برنیامدن ؛ سوز و گدازاز آن ظاهر نشدن :
ترا سماع نباشد که سوز عشق نبود
گمان مبر که برآید ز خام هرگز دود.
سعدی .
- دود از دودمان برآمدن ؛ پریشان و نابود گشتن خانواده :
هر آن دودمان کآن نه زین کشور است
برآید همی دوداز آن دودمان .
فرخی .
- دود از نهاد برآمدن ؛ کنایه از مغموم و پریشان و حسرت زده و حیران شدن :
تا سبزه ٔ خط از لب جانان برآمده
دود از نهاد چشمه ٔ حیوان برآمده .
صائب .
- دود برآمدن و یا برخاستن و بلند شدن از جایی ؛ سخت خشک و بی آب بودن آن جای . (یادداشت مؤلف ) :
پشیمانی آنگه نداردش سود
که برخیزد از جای آباد دود.
فردوسی .
- || پایمال و نابود شدن و از میان رفتن :
ز تازیدن گور و گرد سوار
برآمد همی دود از آن مرغزار.
فردوسی .
- || کنایه از آه کشیدن و سخت متأثر شدن است :
تنش را بدان نامداران نمود
تو گفتی که از چرخ برخاست دود.
فردوسی .
- دود به سر یا به دماغ یااز سر یا کله یا مغز یا دماغ کسی برآمدن ؛ کنایه است از سخت مستأصل و پریشان و خشمگین شدن وی . سخت در اطلاع بر غیر منتظری غمگین شدن . (یادداشت مؤلف ). کنایه است از مغموم شدن . (ناظم الاطباء). کنایه ازمحنت کشیدن است . (از آنندراج ) :
ذوقی چنان ندارد بی دوست زندگانی
دودم به سر برآمد زین آتش نهانی .
سعدی .
هر لحظه به سر برآیدم دود
فریاد و جزع نمی کند سود.
سعدی .
چنانم شود سینه از درد و داغ
که دودم برآید به سقف دماغ .
نزاری قهستانی .
- || کنایه است از هلاک گشتن . (از ناظم الاطباء) (از آنندراج ).
|| آتش روشن شدن . (یادداشت مؤلف ). || طعام پختن که نشانه ٔ آن آتش افروختن و دود بلند شدن است . (یادداشت مؤلف ).
- امثال :
که برناید از هیچ ویرانه دود .
نظامی (از امثال و حکم ).

... ادامه

674 | 0

نمایش تصویر

اطلاعات بیشتر واژه

آواشناسی:

منبع: لغت‌نامه دهخدا

معادل ابجد: 311

شمارگان هجا:

دیگر زبان ها

عربی

دخان | شىء كالدخان , إنبعث الدخان , دخن , إنتشر كالدخان

تشریح نگارش (هوش مصنوعی)

کلمه "دود برآمدن" در زبان فارسی به معنای بیرون آمدن یا برخاستن دود از یک منبع است. برای استفاده صحیح و نگارش آن، به نکات زیر توجه کنید:

جملات完整: برای استفاده از "دود برآمدن"، جمله‌ای کامل بسازید. مثلاً:
- "از شومینه دود برآمد."
- "دود سیاهی از کوره کارخانه برآمد."
زمان فعل: بسته به زمان جملات، می‌توانید اشکال مختلفی از فعل استفاده کنید:
- "دود برمی‌آید" (حاضر)
- "دود برآمد" (گذشته)
- "دود خواهد برآمد" (آینده)
استفاده از قیدهای مکان و زمان: برای تفهیم بهتر می‌توانید از قیدهای مختلف استفاده کنید:
- "در آن لحظه، دود برآمد."
- "ساعت شش بعدازظهر، دود از آتش‌سوزی برآمد."
نگارش صحیح: از نوشتن این عبارت به صورت «دود برآمدن»، به تنهایی پرهیز کنید. در نگارش ادبی و رسمی، لازم است آن را در قالب یک جمله و با زمینه مشخص به کار ببرید.
استفاده از هم‌خوانی‌ها: می‌توانید برای تنوع بیشتر، برای "دود برآمدن" هم‌خانواده‌های فعلی و اسمی استفاده کنید. به عنوان مثال:
- "دود کردن" (به معنای تولید دود)
- "دود" (اسم)

با رعایت این نکات، می‌توانید از کلمه "دود برآمدن" به درستی و به شکل مؤثری در جملات خود استفاده کنید.

فرم ورود

آدرس بخش انتخاب شده

رویداد ها - امتیازات

زیر مجموعه ها

سوالات متداول