کلمه "تابیدن" به معنای درخشیدن یا تابیدن نور است و به عنوان یک فعل در زبان فارسی استفاده می‌شود. برخی قواعد و نکات نگارشی برای استفاده از این کلمه به شرح زیر است:

1. صرف فعل: "تابیدن" فعل بی‌قید است و می‌تواند به شکل‌های مختلف صرف شود. به عنوان مثال:

   • من تابیدم
   • تو تابیدی
   • او تابید
   • ما تابیدیم
   • شما تابیدید
   • آنها تابیدند

2. استفاده در جملات: این فعل معمولاً در جملات توصیفی و بیانی به کار می‌رود. به عنوان مثال:

   • خورشید صبحگاهی بر روی زمین تابید.
   • نور ماه در شب تاریک تابید.

3. ترکیب‌ها: "تابیدن" می‌تواند با دیگر کلمات ترکیب شود و معانی مختلفی را ایجاد کند. به عنوان مثال:

   • تابش نور (به معنای درخشیدن یا پخش شدن نور)
   • تابش خورشید

4. قیدهای زمان و مکان: برای دقیق‌تر کردن جملات می‌توان از قیدهای زمان و مکان استفاده کرد. به عنوان مثال:

   • در تابستان، خورشید شدیدتر تابید.
   • نور در اتاق تابید و فضا را روشن کرد.
5. نکات نگارشی: در نوشتار فارسی، توجه به فعل و مفعول، زمان و نوع جملات حائز اهمیت است. همچنین، باید به قواعد نقطه‌گذاری و استفاده صحیح از فواصل میان کلمات توجه شود.

امیدوارم این نکات برای شما مفید باشد! اگر سوال یا نکته دیگری مد نظر دارید، خوشحال می‌شوم کمک کنم.