عبارت «زرین رسن» از دو واژه تشکیل شده است: «زرین» و «رسن». در اینجا به قواعد نگارشی و فارسی در مورد این عبارت توجه می‌کنیم:

1. نقطه‌گذاری: در صورتی که «زرین رسن» بخشی از یک جمله باشد، باید با توجه به قوانین نقطه‌گذاری، درست در انتهای جمله یا بین کلمات دیگر تنظیم شود.

2. تکیه‌گاه کلمات: واژه «زرین» صفت و «رسن» اسم است. در جملات فارسی معمولاً صفت قبل از اسم قرار می‌گیرد، بنابراین به ترتیب صحیح است. مثلاً: «او یک رسن زرین داشت.»

3. مفاهیم و معانی: «زرین» به معنای طلا یا طلایی است و «رسن» به معنای نوعی طناب یا رشته است. بنابراین ترکیب این دو واژه می‌تواند به معنای «طناب طلایی» یا «رشته‌ای از طلا» باشد.

4. نگارش صحیح: در نوشتار رسمی، باید از املای درست استفاده کرد و در صورت استفاده از این اصطلاح در متن‌های ادبی یا فرهنگی، بسیار حائز اهمیت است که به مفهوم و مصرف صحیح آن توجه نماییم.

5. استفاده در متن: در متن‌های ادبی یا شعر، ترکیب‌های خاص و مجازاتی ممکن است مورد استفاده قرار گیرد. بنابراین، باید با دقت به زمینه و مفهوم متن توجه نمود.

اگر سوال خاصی درباره‌ی کاربرد یا تحلیلی از این عبارت دارید، خوشحال می‌شوم که کمک کنم!