«ستم‌کننده» یک ترکیب فارسی است که از دو جزء «ستم» و «کننده» تشکیل شده است. این کلمه به معنای شخصی است که ستم می‌کند یا ظلم می‌ورزد. در بررسی نگارشی و کاربرد این کلمه، به نکات زیر توجه کنید:

1. جداسازی اجزاء: در ترکیب‌های صفت و فعل مانند «ستم‌کننده»، معمولاً اجزاء باید به‌هم متصل نوشته شوند. بنابراین باید از نوشتن آن به صورت «ستم کننده» خودداری کرد.

2. نوشتار صحیح: نوشتن صحیح این کلمه به صورت «ستم‌کننده» است.

3. اسم و فعل: «ستم‌کننده» به عنوان یک اسم عمل (اسم فاعل) عمل می‌کند و به طور خاص به افراد یا اشخاصی اشاره دارد که عمل ستم را انجام می‌دهند.

4. به‌کارگیری در جملات: این کلمه معمولاً در جملات توصیفی یا انتقادی استفاده می‌شود. به عنوان مثال: «او یک ستم‌کننده است» یا «جوامع به‌دنبال رهایی از چنگ ستم‌کننده‌ها هستند».

5. قواعد نحو: در ترکیب‌های فارسی و نوشته‌های رسمی، رعایت قواعد دستوری و معنایی حائز اهمیت است. به‌عنوان مثال، این ترکیب می‌تواند به عنوان فاعل در جمله‌ای به کار رود.

با رعایت این نکات، می‌توانید به‌درستی از کلمه «ستم‌کننده» استفاده کنید.